στόμα έχουν

αυτοί που στήσανε αυτί συνομιλούν με τη σιωπή.
κι αυτή ακούει πως μιλιά τα στόματα δεν έχουν. 

🏠

το σπίτι φόρεσε την πανοπλία του. βλέπουν έξω οι ένοικοι το χρόνο να κοιτάει απ΄τα γυμνά παράθυρα μέσα τους πώς γερνάν. 

👣

παρόντες στις ζωές των άλλων με τη ζωή τους απούσα 

🚥

ποτέ δεν ταξιδεύεις· πάντα φεύγεις

στο μπαλκονήσι

από τα έγκατα της γης στη ραθυμία του μεσημεριού. τα ρίχτερ μοιάζουν με μποφόρ το σπίτι με καράβι. και όπως κουνάει το κύμα το σπίτι απέναντι νησί στο πέλαγος κοντινό και μακρινό. σε ποιες ρωγμές το ζέπελιν βρήκε ουρανό και εξαφανίστηκε στο καταχείμωνο το καλοκαίρι.

αμνησία

δάγκωσε τη γλώσσα σου μη βρούνε λάθος στόμα οι λέξεις. 
και το φαρμάκι ακουστεί σαν μέλι. και κολλήσουνε εκεί.

👇

για να΄ναι όλα τόσο συμπαγή

κάτι έχει σπάσει