Νύχτες που έρχονται,
φροντίστε τουλάχιστον οι μουσικοί να είναι...ζωντανοί!
Για τα υπόλοιπα...όρκο δεν παίρνω!Καλές εξόδους!!!
Υ.Γ. Άλλοι είναι μέσα στη φωτιά, κι άλλοι χειροκροτούνε...
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Ανφάς τα πράγματα φαίνονται καλύτερα
Αγλαΐα
κατά νόμον υπεύθυνη του blog
να, κάπως έτσι είναι
TIP
μη μασάτε γενικώς. συνήθως είναι άλογα.
...
Homo trabucus εν δράσει
ΦΟΥΜΑΡΑ
άρωμα σκέτο στο στόμα
Τεμπελχανείο
Μια χαρά χάλια
20 σχόλια:
χα χα πολύ καλό "ζωντανοί μουσικοί" .. :)))) Καλά να περνάς ουτοπία :)
Και το χειροκρότημα, καλό είναι...
απο το να κινδυνεύεις να "καείς", ίσως-))
Όταν βλέπεις "γλύκες" .θα φτιάχνεις ποστ;
Να φοβάμαι, αρχίζω...
@roadartist:Να΄σαι καλά κι εσύ!Καλές εξόδους!
@σπίθας:Να φοβάσαι...γιατί;Κινδυνεύεις να καείς;:-)))
Πάλι;;;;!!!!
Ο βρεγμένος τη βροχή δεν την φοβάται-))
για τον καμένο..χμ ..δεν ξέρω -))
@σπίθας:...Σπίθα, ξεσπάθωσες πάλι! Τι να σου πω; Καλές εξόδους και σε σένα!:-)))
Το υστερόγραφο με τον στίχο του Σινόπουλου άφησε στο ποστ μια αύρα χαρμολύπης.
Όπως ακριβώς και οι μέρες αυτές.
@κούκος:Συμφωνώ...Οι μέρες αυτές είναι...περίεργες για όλους μας!!!
Καλησπέρα καλή μου Ουτοπία,
Πολύ καλό βρήκα το ιστολόγιο σου. Θα ξανάρθω. Είμαστε ζωντανοί μπλόγκερ. Χα χα!
Εδώ το ποιήμα του Τάκη Σινόπουλου,δώρο των ημερών...με πολλή αγάπη!!!
Ο καιόμενος
Το ποίημα ανήκει στη συλλογή Μεταίχμιο Β΄ (1957).
Κοιτάχτε! μπήκε στη φωτιά! είπε ένας απ' το πλήθος.
Γυρίσαμε τα μάτια γρήγορα. Ήταν
στ' αλήθεια αυτός που απόστρεψε το πρόσωπο, όταν του
μιλήσαμε. Και τώρα καίγεται. Μα δε φωνάζει βοήθεια.
Διστάζω. Λέω να πάω εκεί. Να τον αγγίξω με το χέρι μου.
Είμαι από τη φύση μου φτιαγμένoς να παραξενεύομαι.
Ποιος είναι τούτος που αναλίσκεται περήφανος;
Το σώμα του το ανθρώπινο δεν τον πονά;
Η χώρα εδώ είναι σκοτεινή. Και δύσκολη. Φοβάμαι.
Ξένη φωτιά μην την ανακατεύεις, μου είπαν.
Όμως εκείνος καίγονταν μονάχος. Καταμόναχος.
Κι όσο αφανίζονταν τόσο άστραφτε το πρόσωπο.
Γινόταν ήλιος.
Στην εποχή μας όπως και σε περασμένες εποχές
άλλοι είναι μέσα στη φωτιά κι άλλοι χειροκροτούνε.
Ο ποιητής μοιράζεται στα δυο.
@meropi:Καλησπέρα meropi!Θα σε περιμένω!Για τις...εξόδους...τα΄χουμε πει εμείς!!!χα,χα...:-)))
Το βρήκαμε !
Στη μέση ο ποιητής..
για τον καμένο που λέγαμε!!
@σπίθας: Χωρίς βίωμα δεν υπάρχει ποίηση...Καλημέρα, Σπίθα!:-))
Μπές στη φωτιά (ζωή)...
και άμα καείς (πως αλλοιώς)
χειροκρότα....
με τους απ''εξω, μαζί..
εκεί σαν να βρίσκεσαι και σύ..
:-)))
αυτό λές, εσύ -))
@σπιθας: xronia polla kai zaxaromena.na exeis thn pio glikia xronia
@utopia:fotia sta savvatovrada....
@myga
Χρόνια πολλά και σε σένα ...
Ζαχαρωμένα ..ή μελωμένα.?
Εσύ που ξέρεις απο ..σορόπια-))
@σπίθας: Ακριβώς! Και κάτι ακόμα...Αν έχεις βραχεί...μη φοβάσαι! Δεν καίγεσαι...:-))
@myga: Υπογλυκαιμίες...:-)
-))
τι μας λές τώρα!!!
και βρεγμένος και καμένος-)))
δεν ντρέπεσαι? :-))
@σπίθας: Υπερβολές...Μια χαρά σε βρίσκω! Στεγνό-στεγνό και...άκαπνο!:-))))
Καληνύχτα Utopia -)
το θέμα, για μένα έληξε.
(πως το λένε? No comments.)
-))
Καλημέρα σου -)
Όχι δεν έπρεπε να γράψεις...στο ποστ μου
Έχω ποστ και σχόλια Ο, λοιπόν?
Σκεπτόμουν να βάλλω (no comments).
Προσωπική θέση εξέφραζα, εξ ανάγκης ...
Ουσιαστικά μια δική μου, και μόνο, στάση.
Φιλιά :)
Δημοσίευση σχολίου