25.1.08

Δόση

Το ποστ αυτό δεν είναι δικό μου.
Μου το δάνεισε ο φίλος μου ο diavatis...
........................................................
Και ό,τι δανειζόμαστε,
το προσέχουμε ιδιαίτερα!!!

Δόση

Είναι αναγκαία μια κάποια δόση τρυφεράδας
για ν’ αρχίσουμε να περπατάμε με τόσα ενάντια,
για να κρατηθούμε ξύπνιοι σ’ αυτή την ατέλειωτη νύχτα.
Είναι αναγκαία μια κάποια δόση τρυφεράδας
για να διακρίνουμε, σ’ αυτή τη σκοτεινιά, μια αχτίδα φωτός,
για να τραβήξουμε μεσ’ από το καθήκον και τη διστακτικότητα.
Είναι αναγκαία μια κάποια δόση τρυφεράδας
για να διώξουμε το κάθε καθίκι
που στέκεται στο δρόμο μας.
Αλλά είναι φορές που δεν αρκεί
μια κάποια δόση τρυφεράδας
κι είναι αναγκαίο να προσθέσουμε ...
μια κάποια δόση μολυβιού.


Es necesaria una cierta dosis de ternura
para comenzar a andar con tanto en contra,
para despertar con tanta noche encima.
Es necesaria una cierta dosis de ternura
para adivinar, en esta oscuridad, un pedacito de luz,
para hacer del deber y la verguenza una orden.
Es necesaria una cierta dosis de ternura
para quitar de enmedio a tanto hijo de puta
que anda por ahí.
Pero a veces no basta
con una cierta dosis de ternura
y es necesrio agregar...
una cierta dosis de plomo.

(Declaración de principios del EZLN)


http://diavatis.blogspot.com/

18 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Το δανείστηκες, αλλά το πρόσεξες, πράγματι καλά και το εκτιμάς, όσο του πρέπει.
-))
Πολύ ωραίο!

diavatis είπε...

Θα ήθελα να το αφιερώσω σ' ένα φίλο που μας άφησε προχτές το βράδυ.

Καλό ταξίδι Γιώργη

Axis Mundi είπε...

πραγματικά πολύ ωραίο.

Ανασα του Βορρα είπε...

Είναι αναγκαία μια δόση τρυφερότητας.ΓΙΑ ΟΛΑ!

mmexer είπε...

Τελικά άξιζε τον κόπο που το 'χες δανειστεί. Πραγματικά όλοι τελικά έχουμε ανάγκη από μια δόση. Ότι κι αν είναι αυτή!

mamma είπε...

Όπως ακριβώς τα λέει ο φίλος σου ο diavatis. Τρυφερότητα μεν, με μέτρο δε και με προσεκτική επιλογή των αποδεκτών.
Καλημέρα

Roadartist είπε...

Σωστά τα λέει ο φιλος σου.. :) Καλημέρα Ουτοπία!!

Utopia είπε...

...για τα ταξίδια που δεν γίνανε-και τριγυρνάνε αδέσποτα στα όνειρά μας...

roadartist είπε...

απο ταξίδια που δεν έγιναν εχω γεμίσει τη σκέψη μου..ασε μη το ψάχνεις..που θα μας πανε όμως!!

Κούκος είπε...

Είναι αναγκαία μια κάποια δόση ουτοπίας για να ομορφύνει η ζωή μας.

Ανώνυμος είπε...

Διαβάτες, αρτίστες του δρόμου, κούκοι
..αδέσποτες ουτοπίες..!!
Εκρηκτική κατάσταση... σουρεάλ..
-)))

fpboy είπε...

βάμος σουρεάλ τότε !!!

Ανώνυμος είπε...

Βάμος!!

island είπε...

Τα ταξίδια που δεν γίναν ποτέ είναι αυτά που θα θυμόμαστε για πάντα σαν τα ομορφότερα.Και για να το καταλαβαίνεις αυτό χρειάζεται μία δόση τρυφεράδας.Καθώς και να ανεβάζεις τόσο όμορφα κείμενα αντί δικά σου πάλι μια δόση τρυφεράδας χρειάζεται.Και σιγουρα την έχεις αγαπητή.

Φιλί...

takis είπε...

Πολύ ωραίο τραγούδι...(αν και αυτό είναι σύνηθες εδώ ..μουσική που μου αρέσει εννοώ)

Τρυφεράδα και μολύβι λοιπόν...

δεν ξέρω βέβαια πόση σκληράδα "μολυβιού" αντιστοιχει σε πόση τρυφερότητα...
αν και ποτέ δεν πίστεψα στη δύναμη του μολυβιού...

takis είπε...

Πολύ ωραίο τραγούδι...(αν και αυτό είναι σύνηθες εδώ ..μουσική που μου αρέσει εννοώ)

Τρυφεράδα και μολύβι λοιπόν...

δεν ξέρω βέβαια πόση σκληράδα "μολυβιού" αντιστοιχει σε πόση τρυφερότητα...
αν και ποτέ δεν πίστεψα στη δύναμη του μολυβιού...

takis είπε...

σορρυ για τη διπλή καταχώρηση...
ο blogger δεν με θέλει σήμερα (και ναταν μόνο αυτό!..)

Poet1 είπε...

Πολυ καλο το κειμενο του Διαβατη.Μπραβο σε αυτον λοιπον και ενα ακομα σε σενα Ουτοπια που το προσεξες και το μεταφερες στο δικο σου ιστολογιο ωστε να το διαβασουμε με πολυ προσοχη... Καλημερα και καλο μηνα !