27.3.08

Unser Standard

Holger Burner-Unser Standard




Propagandarap


...Μονάχα η πραγματικότητα

μπορεί να μας μάθει

πώς την πραγματικότητα ν΄αλλάξουμε...



Μπέρτολτ Μπρεχτ


20 σχόλια:

Utopia είπε...

Η Utopia ταξιδεύει...
Αγλαΐα και mamma,υπεύθυνες για το blog και τα σχόλια!
Ο Θεός(;;;) να βάλει το χέρι του!!!

@κοντρόλ φρικ:
Ευχαριστώ για τα εισιτήρια!
Πλέω βορρίως και όχι...ανατολικώς-δυστυχώς!!!

Για ν΄ακούσεις το ραπ,κάνε ντου στη...Tellas!!!
Θα σου φέρω...marzipan!
...τον ουτόπιο και τα μάτια σου!!!
Φιλί...ξενιτεμένο!:-***

skoinovatis είπε...

Kαλό ταξίδι Utopia!

mrs Smith είπε...

..μα φυσικά ταξιδεύει η ουτοπία...
πως αλλιώς θα ήταν ου-τοπία?
αν και ονειρεύεται το αυτονόητο :)

Ανώνυμος είπε...

Ταξίδευε και μη ερεύνα...ο Θεός το έχει βάλει ήδη το χέρι του από την αρχή.Είναι ώρα να το βγάλεις από πάνω σου και να το κρατήσεις δίπλα σου.Άσε...μαλακίες λέω πάλι...μη με παίρνεις τοις μετρητοίς...Καλώς να επιστρέψεις

Φιλί σβουριχτό

mamma είπε...

Αγαπημένη μου Ουτοπία, καλά να περάσεις. Φέρε μου αυτό το marzipan (μα επιτέλους, τι είναι;) και θα το φάμε μαζί (τρώγεται;)

Το μπλογκ είναι σε καλά χέρια (ρε συ ξέχασες να μου αφήσεις κλειδιά... να σου το κάνω εγώ το σπίτι αγνώριστο μέχρι να γυρίσεις)

Ευτυχώς που σου επέτρεψαν να αλλάξεις τα εισιτήρια :-)))

Φιλιά πολλά και όλα σβουρηχτά!!!!!

ΥΓ. λείπεις εσύ, λείπει κι ο takis... θα φύγω κι εγώ, ζήλεψα!

takis είπε...

o Takis leipei alla to pneuma tou edo einai....

A re Mamma , den xereis to Marzipan!!..kai trelainomai gia ayto....

mamma είπε...

@takis
Έμαθα τι είναι το Marzipan.
Γηράσκω αεί διδασκόμενη (κι ύστερα παραπονιέσαι που αναφέρω συνέχεια τα της ηλικίας, αφού πας γυρεύοντας:-))

zero είπε...

Aχ... μου αρεσουν πολυ αυτα τα ποστ.
Πολυ καλο.
Καλο ταξιδι.

Κούκος είπε...

Ουτοπία,
Kαλό μήνα και να περνάς καλά εκεί στα ξένα!

Roadartist είπε...

Καλό μήνα..και να περασεις ομορφα ουτοπια μου!!
Θα περιμενω αναλυτικα νεα και φυσικα φωτο ε!!
Θα σε περιμενουμε φιλια :)

ναυτίλος είπε...

Καλό σου ταξίδι ...ελπίζω για την Ουτοπία γιατί όπως λέει κάποιος :
Έναν χάρτη του κόσμου που δεν περιλαμβάνει την Ουτοπία δεν αξίζει καν τον κόπο να τον κοιτάξεις...

Mr.Di είπε...

καλή παγίδα κι αυτή η πραγματικότητα που ταχα μου μπορεις να τη μάθεις για να την αλλάξεις

Utopia είπε...

@skoinovatis:
Ευχαριστώ σκοινοβάτη...
Τι να το κάνεις;Πάντα στο ίδιο καφενείο σταματάμε...;)


@mrs smith:
Το όνειρο πήρε τη χροιά της ουτοπίας...
Στοιχίζουν ακριβά τα αυτονόητα...;)


@island:
Δεν πιστεύω να είσαι ακόμα στο...πάτωμα;
Αν υποψιαστώ....

Φιλί (κουρασμένο)...:-)))

mamma είπε...

Ρε μούτρο, γύρισες!
Επιτέλους... νυχτερίδες κι αράχνες έπιασαν οι γωνιές του μπλογκ σου.

Πέρασες καλά;

Φιλιά πολλά πολλά πολλά!!!

Utopia είπε...

@mamma:
Γύρισα...που να μη γύρναγα(πάντα γυρνάμε στον τόπο του εγκλήματος,χε,χε)...
Κοίτα...Δεν ήτανε Journey to the East,οπότε μην περιμένεις...ζουμερές λεπτομέρειες(ούτε καν λεπτομέρειες!)
Την επόμενη φορά...τα εισιτήρια να είναι "πρός Ανατολάς"(λέμε τώρα...)
Νυχτερίδες κι αράχνες;
Τι στο διάολο έκανε η Αγλαΐα;Την είχα αφήσει να...καθαρίσει για πάρτη μας!

Καλά πέρασα...
Τώρα πάω για ύπνο...
Το βράδυ...οι επισκέψεις...
(να βάλω και τα καλά μου...ή μάλλον τα λερωμένα τα άπλυτα!)

Φιλάκια;)

Υ.Γ. Έχουμε να πούμεεεεεεε....

Utopia είπε...

@zero:
Εμένα να δείς πώς μου αρέσουν αυτά τα ποστ...
Γαμώτο μου-ακόμα άνοιξη εδώ...
Πότε θα τελειώσει;;;;

Utopia είπε...

@κούκος:
Η ξενιτειά έχει καϋμούς,έχει πολλά φαρμάκια
Παίρνει παιδάκια απ΄τη ζωή και λιώνει τα κορμάκια


Κολλημένη...;)


@roadartist:
Φωτογραφίες θες;
Θα περιμένεις...
Αν και το ταξίδι δεν ήτανε..."ταξίδι αναψυχής"...θα κάνω ποστ και θα στο αφιερώσω-σπέσιαλ!!!
Φιλιά...:-)))))

Υ.Γ.Λίγη υπομονή....

Utopia είπε...

@takis:
Ρε συ...σε ξέχασα πάλι!
Σόρρυ,αλλά νυστάζω...

Για λέγε εσύ που ασχολείσαι με τις ψυχές και τα πνεύματα (εκτός απ΄τον Καρρά!),τι σημαίνει "ταξίδι αναψυχής;"...

Υ.Γ. Μarzipan έφερα...
Η ψυχή και το πνεύμα μου-εδώ ήταν!(λέμε τώρα...)

Utopia είπε...

@ναυτίλος:
Πολύ όμορφο αυτό ναυτίλε,αλλά δυστυχώς ο χάρτης δεν είναι το έδαφος!!!

Utopia είπε...

@mr.di:
Αιχμάλωτοι
σε μια πραγματικότητα
που μας παγιδεύει,
ανακαλύπτουμε μια μέρα
πως τίποτα δεν μάθαμε
κι όλα αλλάξανε
ερήμην μας...