The Lady Don't Mind-Extended Version
Σ.Τ.:Όλοι γεννηθήκαμε για να πονάμε;
Α.Κ.:Αφού πονάμε!-δεν πονάμε;Επειδή η μήτρα μας απώθησε...
Σ.Τ.:Δεν υπάρχει μετά αγκαλιά τόσο ζεστή σαν τη μήτρα;
Α.Κ.:Ναι,εμείς όμως ζητάμε πάντα την πρώτη.Ο άνθρωπος ζητάει στη ζωή του να δημιουργήσει συνθήκες ασφάλειας.Το κυνηγητό του χρήματος,το κυνηγητό του έρωτα είναι προσπάθειες για ασφάλεια,που φέρνουν κοντά στην ενδομήτριο ζωή.Ξέρετε κι εσείς πόσο ανάγκη νιώθουμε να ξαναγίνουμε μικροί-δέστε τα υποκοριστικά που λένε οι ερωτευμένοι...
Αθανάσιος Καυκαλίδης
Στάθης Τσαγκαρουσιάνος
"ΑΝΤΙΟ ΠΑΛΙΕ ΚΟΣΜΕ"
Συνομιλίες του Στάθη Τσαγκαρουσιάνου
με αξιοσημείωτους ανθρώπους.
01 ΚΕΙΜΕΝΑ
36 σχόλια:
Ίχνη μνήμης... που επειδή δεν μπορούμε να τα ανακαλέσουμε στη μνήμη μας, μας καθορίζουν σαν μαγνήτης που μας στρέφει ανεξήγητα.
Σε φιλώ αγαπημένη :*
@mamma:
Σώζεται όποιος ξαναζεί τα παιδικά του τραύματα.
AΘΑΝΑΣΙΟΣ ΚΑΥΚΑΛΙΔΗΣ
Ευχαριστώ για το βιβλίο...Τον Καυκαλίδη τον ήξερα από τη Γνώση της μήτρας,άλλο ένα ακόμη χαμένο βιβλίο(από τα δανεικά που λέγαμε!)
Εάν η γνώση δεν γίνει συγκινησιακά αποδεκτή,είναι άχρηστη...
Πάλι λόγια του ιδίου...
Όπως ίσως κατάλαβες,βασανίζομαι ακόμα από τα γενέθλιά μου!
Υπόσχομαι από δω και πέρα να περιορίσω τις εξωτερικεύσεις μου...;)
Υ.Γ.Έχω και τα flashback μου(!!!)
:-* :-* :-* :-* :-* :-* :-*
Στην ψυχανάλυση θεωρείται πως η έννοια του παραδείσου είναι συνυφασμένη με την ζωή στην μήτρα. Και ειδικά στις πυρηνικές οικογένειες.Βέβαια άλλος μας έβαλε εκεί αλλά αυτό είναι άλλο θέμα...
Πίσω ολοταχώς!
"...ςήφορτσιπε αρτήμ εσ ιασενώχαναξ αν ςόρκεν υοπσΏ..."
Από http://hlithioagrino.blogspot.com/2007/03/blog-post.html
καιρό που είχα ν΄ακούσω αυτό το τραγούδι-στη κλασική του μορφή-όμορφο πολύ.
δεν τα πάω καλά με τη μνήμη-επιλεκτική είτε αδύναμη-δεν μπορώ να εντοπίσω τίποτα αν δεν δω πρώτα τι φωτίζει.απομακρύνομαι απο τις χλωμές φωνές και βλέπω μόνο ότι έχει οξυγονοκολληθεί πάνω μου κι άρα το κουβαλάω.λες να βαδίζω ολοταχώς στις "συνθήκες ασφάλειας";
α-πα-πα
:-)
@island:
..................
Ω,αντίο Παράδεισοι και αζήτητες δωρεές
φεύγω πάω κατευθείαν επάνω μου
εκεί μακριά που βρίσκομαι.
.....................
Ο.ΕΛΥΤΗΣ
ΜΑΡΙΑ ΝΕΦΕΛΗ
εκδ."ΙΚΑΡΟΣ"
Παράδεισοι;
Εξαρτάται από τα ίχνη μνήμης!
Αν η μήτρα ήταν απορριπτική,άστα να πάνε!!!
Υ.Γ.Δεν αντέχεται τόση ζέστη!
Μιλάμε για...κόλασηηηη...:-(
@the idiot mouflon:
A long time ago,in a galaxy,far,far away...
Επιστροφή στο μέλλον!...:-p
@ερμία:
Πού το θυμήθηκα αυτό το τραγούδι;
Μην τα ρωτάς...Ούτε κι εγώ ξέρω!
.................
Κοίταξε:πώς η μνήμη δένει τα μαλλιά
πίσω και αφήνει εμπρός να πέφτουν τα ματόκλαδα
τρέμοντας απ΄την τόση αλήθεια-
πώς τσιτώνει το δέρμα στους ώμους στις λαγόνες-
κάτι θαμπωτικό και όπου δε γίνεται ποτέ κανείς
να΄ναι γενναίος ή δυνατός.
Να υπάρχει μόνον.
.....................
Ο.ΕΛΥΤΗ
ΜΑΡΙΑ ΝΕΦΕΛΗ
Η γνώση είναι ανάμνηση,ερμία...
Και να σκεφτείς ότι όλα ξεκίνησαν από ένα...χειροφίλημα του Χάρου!
Τίποτα!
Χρειάζομαι διακοπές.Ψιλό μαριδάκι και τα ρέστα.
χιχιχιχιχι!
Δυο ειν' οι Παράδεισοι
που λέει κι η παράδοση:
Είν' ένας μες τους ουρανούς
που μήτε τον χωράει ο νους
...
...
Είν' ένας άλλος εδωνά
κι ας μην τον βλέπεις πουθενά
Όρη θάλασσες και βράχοι
μοιάζει λίγος κι όλα τα' χει
...
...
Μοιάζει λίγος κι όλα τα 'χει
να βουτάς κι ό,τι σου λάχει
ΕΛΥΤΗς
Είσαι για ψιλό μαριδάκι και τα ρέστα γειτόνισσα!
Κι εγώ το ίδιο...
Μ' αρέσουν οι μουσικές σου
καλημέρα!
@skoinovatis:
Οι διακοπές λειτουργούν ως υποκατάστατο του Παραδείσου.
Τάδε έφη(ποια είναι αυτή η Έφη;) ΝΙΚΟΣ ΔΗΜΟΥ...
1:Αργώ να φύγωωωωω......
2:Οι φίλοι μου όλοι είναι στην κόλασηηηηη......
.....και μου στέλνουν και προσκλήσεις!
Αμ δε...
Στο μεταξύ ο ήλιος καίει δυνατά!
Καλό μεσημέρι...
Μαριδάκι,ε;)
Ίχνη μνήμης:
"όταν ήμουν μικρός μπορούσα να θυμηθώ τα πάντα.Είτε είχαν συμβεί είτε όχι."
Mark Twain
Και ακόμα δεν έχουν σφίξει οι ζέστες...
@island:
Πες μου πώς θα φας τα...ρεβύθια με αυτή τη ζέστη;
Μιλάμε για...καύσωνα!
Εν τω μεταξύ,εμένα μου αρέσει η φάβα!
(άσχετοοοοοο;)
Έχω πρόβλημα με τη μνήμη μου(και όχι μόνο!)
Έχω ξεχάσει πολλά...και το πληρώνω!
Είμαι καταδικασμένη να τα...ξαναζώ!
Φτου κι απ'την αρχή,δηλαδή...
Κι όλα αυτά για κάποιον ηλίθιο,που ενώ είχε "Stop" τη βγήκε!
Γνωστά πράγματα στο...Ellada!
Oι ζέστες σφίξανεεεεε....
Λέμε...:-)
@island:
Υ.Γ.Μη ξεχνάς ότι έχω γεννηθεί σε βόρειο κλίμα!...;)
Θα τα φάει και θα πει κι ένα τραγούδι:-P
Θες να έρθεις κι εσύ; Θα σου φτιάξω φάβα [πιστεύω πως με αυτή τη ζέστη θα σε αποτελειώσει η φάβα και θα ησυχάσεις κι εσύ κι εμείς, χιχι!!!!]
Φιλιά αγαπημένη μου:))))
@mamma:
Αν θες να ησυχάσεις από μένα,φτιάξε μου...σαλιγκάρια με σάλτσα!
Τρελαίνομαι!!!
Καλά πάμε...
Ξεκινήσαμε με μαριδάκι,μετά ρεβύθια,φάβα και τώρα σαλιγκάρια!
Τι θα πιούμε;(εκτός από...νερό;)
χιχιχιχι...:-))))))
Με το μαριδάκι θα πιούμε ούζο.
Με τα ρεβύθια κόκκινο κρασί Ραψάνη.
Με τη φάβα πιές ότι θες αλλά προτείνω ρετσίνα Μαλαματίνα
Με τα σαλιγκάρια έχεις δύο επιλογές. Λευκό κρασί για "αλά κρεμ" ή κόκκινο για καυτερά σαλιγκάρια με κόκκινη σάλτσα.
Ααααα, μετά το γεύμα θα κεραστούμε ένα ποτηράκι λεμοντσέλο "LemonCE", για τη χώνευση. Κι όποιος αντέξει άντεξε!!!
Φιλιά καλή μου:))
@mamma:
Μιλάμε πάντα για καυτερά σαλιγκάρια με κόκκινη σάλτσα,άρα το κρασί θα είναι κόκκινο!
Πίνω κάτι αηδίες μετά(Gordon's Space)...Κανόνισε να μου έχεις μερικά στο ψυγείο!
Υ.Γ.Να φέρω και τα marzipan;Λες να έχουνε λήξει;Στο ψυγείο τα έχω θαμμένα κι αυτά....
Ίχνη μνήμης...(βραδιάτικα!)
Ααααα...
Υ.Γ.(βου)Τσάκω και τούτο:
-Μα δεν θέλουμε γλυκό πριν από το φαγητό...
-Όχι,όχι...πρέπει οπωσδήποτε να το φάτε!Έτσι λέει η γαστρονομία,πρέπει να τρώμε γλυκό πριν από το γεύμα,για να διεγείρονται τα πεπτικά υγρά!
χιχιχιχιχι...:-)))))
Άμα φάτε και πιείτε όλα αυτά... ούτε μνήμη, ούτε λήθη θα υπάρχουν... μόνο χειμέρια νάρκη...
@the idiot mouflon:
Ο Αθανάσιος Καυκαλίδης προβληματίστηκε έντονα πάνω στην έννοια της απόρριψης,απορριπτικής μήτρας,φόβο.Την επιθετικότητα επίσης θεωρούσε αναπόσπαστο στοιχείο της ανθρώπινης φύσης(η τροφή σαν βιολογική ανάγκη υπάγεται κατ΄αυτόν στη γενικότατη έννοια της επιθετικότητας).
ΑΥΤΟΨΥΧΟΓΝΩΣΙΑ
Κύπρος 1989
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΟΔΥΣΣΕΑΣ
Και το΄λεγα εγώ:Ανάμεσα στη μνήμη και στη λήθη,πρέπει να υπάρχει κάτι πιο απαλό!
Χειμέρια νάρκη,ε;
Καλοκαιριάτικα;
Καλό απόγευμα...:-)))))
Μιας και μας προέκυψε Ελύτης να προσθέσω κι εγώ τον οβολό μου
Κι ήμουν τόσο θλιμμένος! Μόνο που ήταν νύχτα
Μονο που λεσταζαν τα φύλλα μόνο που ανεξήγητα
Είχα μες στη Μητέρα κατεβεί
Της ηχώς το βάθος το άπατο
Και το μαύρο κομμάτι που αποσπούσε
Από μεσα μου κι έριχνε μες στο πηγάδι
Και το χώμα που έθρυβε κάτω απ' το πέλμα μου
Σαν παγόνι φουσκώνοντας το δεντρολίβανο
Μόνο που αδημονούσαν μόνο που πίεζαν το στήθος μου
¨Ενιωθα να αναβλύζουν δάκρυα.....
Τα ετεροθαλή
Της Σελήνης της Μυτιλήνης
κι αλλού
Κει κατά το μεσημέρι είδα τις πρώτες φωτιές πάνω απ' το αεροδρόμιο.
Πιο δω το μαύρο κενό.
Υστερα φάνηκε να 'ρχεται η flora mirabilis ορθή πάνω στο άρμα της και αδειάζοντας από ΄να πελώριο χωνί λουλούδια
Τα θύματα έσκυβαν κι έπαιρναν τη στάση που είχαν πριν χωρίσουν από τη μητέρα.
Στο κοτσάνι της νύχτας η σελήνη σπάραζε
Μου φάνηκαν σχετικά με το θέμα, αλλά πάλι, άσχετος είμαι, όρκο δεν παίρνω.
:-)
α ναι. Το δεύτερο είναι από το ημερολόγιο ενός αθέατου Απριλίου
Τετάρτη, 1β
@mr.di:
ΜΑΝΑ ΠΟΥ΄ΣΑΙ να με δείς:όπως γεννήθηκα,έφυγα.Παραήμουν λίγος-άλλωστε ποιος νογάει;-και πολλά τα σερνάμενα τέρατα με τα πλάγια,λιπαρά πόδια.
Έτσι,στο μάκρος μιας ζωής με τόση δυσκολία στημένης δεν έχουνε απομείνει παρά μια μισοκαταστραμμένη πόρτα και πολλές μεγάλες σάπιες ανεμώνες του νερού.Κείθε περνάω και πάω-πού ξέρεις;-για μια κοιλιά γλυκύτερη από την πατρίδα.
ΤΕΤΑΡΤΗ,8γ
Ο.ΕΛΥΤΗΣ
ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΕΝΟΣ ΑΘΕΑΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ
εκδ."ύψιλον"
Κι εγώ στα σκοτεινά ζω.
Κουβέντα να γίνεται...:-)
"Εάν η γνώση δεν γίνει συγκινησιακά αποδεκτή,είναι άχρηστη..."
Κορυφαίο. Τώρα το κατάλαβα [σόρρυ αλλά έχω πήξει στη δουλειά, είναι και η ζέστη που με έχει διαλύσει... δεν δουλεύει ο εγκέφαλος].
Ε, να προσθέσουμε και κάτι από τη σύγχρονη ελληνική ποίηση;
"...Εσύ κοιλοπονάς μα εγώ δεν βγαίνω
να ξαναγεννηθώ δεν την παθαίνω..."
Τζιμάκος.
http://www.tzimakos.gr/diskogr/hardcore/d4-10.php
"O ήλιος φωτίζει τη νύχτα,
δεν την μετατρέπει σε φως"
Α.ΠΟΡΤΣΙΑ
...τώρα, σχετικό ή άσχετο...
περί φωτός και προσωπικών πραγματικοτήτων, αθέατους και ορατούς κόσμους, σοβαρά και
α-σόβαρα, δικλείδες ασφαλείας και οινομαγειρεύματα...
και όχι δεν είναι "μόνο κουβέντα να γίνεται"...
εντελώς ασυνάρτητο το παραπάνω, το κατανοώ, αλλά θα πάρω ως ελαφρυντικό την καλοκαιριάτικη ζέστη, γιατί άλλο δεν θέλω να πάρω... Αν και συνήθως το φεγγάρι φταίει...
αγαπητή μου ουτοπία καλό καλοκαίρι να έχεις.
Να μας ξεπλύνει το κύμα.
Φιλιαααααααααααα
Υ.Γ. Εκτός από το τελευταίο που μου είναι απόλυτα κατανοητό, εάν κάποιος καταλάβει τι έγραψα παραπάνω να μου το πεί παρακαλώ :)))))))
Δεν πρόκειται να φάω ρεβύθια λέμεεεεεεε.Μη με πρήζετε...Τα σιχαίνομαι!!!
Πού βόρεια γεννήθηκες;Δεν έχω ιδέα...δεν έκλεψα εγώ το πιστοποιητικό γεννήσεώς σου(με έχει βαρέσει η ζέστη στο κεφάλι και δεν ξέρω τί να γράψω)
Φιλιά στα μούτρα
Συμφωνω απολυτα με το κειμενο...
τιποτα δεν ειναι οπως εκει.
Τα φιλια μου!
@mamma:
Εμένα να δεις τι ζημιά έχει πάθει ο εγκέφαλός μου από τη ζέστη!
Ε,καλά...και από τις άχρηστες γνώσεις,δε λέω....:-)))))
@the idiot mouflon:
Μάγισσα μανούλα;;;
Μανούλα μου!!!
χιχιχιχι...:-))))))
@mrs smith:
Φώτιση δεν είναι να φαντάζεσαι σχήματα φωτός,αλλά να κάνεις συνειδητό το σκοτάδι.
ΚΑΡΛ ΓΙΟΥΝΓΚ
(για να μη ξχνάμε και το ποστ!)
Ο Νίτσε βέβαια έχει πει ένα άλλο κορυφαίο:Η αγάπη δεν είναι παρηγοριά.Είναι φως.
Μην ανησυχείς!Όλοι με τα κύματα παλεύουμε!Κι ύστερα μας φταίνε τα φεγγάρια...
Ούτε εγώ είμαι κατανοητή(άσε που είμαι και υποτασική και η ζέστη μου χαρίζει αστεράκια!)
Πάω να φάω κάτι αλμυρό,μπας και συνέλθω!
Φιλιάαααααα...:-***
@island:
Καλέ ντε...Τι τραγουδας;Φάε κάτι άλλο!!!
Ωχου.....
Θες να μάθεις πού γεννήθηκα;
Εδώ:ΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗ
Άμα το βρείς...γράψε μου!
(κατά προτίμηση e-mail)
Υ.Γ.Η "πυγολαμπίδα"...ήταν από τα γενέθλιά μου.Ρώτα το μούτρο και θα σου πει(για να μη παρεξηγηθούμε,ε;)
Φιλί...:-*
@faraona:
Ευτυχώς ή δυστυχώς...
Ο άνθρωπος ο μικρός,ο μέγας.
Φιλιά...:-***
@island:
Το...Καλέ ντε...,να γίνει:Καλά ντε...
χιχιχι...
αύριο θα΄μαι χειρότερα!!!
:-*
Το κυνηγητό του έρωτα προσπάθεια για ασφάλεια;
Χμ... ίσως... από μια οπτική. Πάντως όχι ακριβώς.
@ένας εκ των δύο!:
Nαι...μερικές φορές κάνεις πίσω στην όποια ακραία εμπειρία ζητώντας την ασφάλεια,αλλά έτσι έρωτας δεν γίνεται!
Ή έστω...έρωτας δεν υπάρχει!
Συμφωνούμε. Έρωτας και ασφάλεια περισσότερο αποκλίνουν παρά συγκλίνουν μεταξύ τους...
Δημοσίευση σχολίου