12.10.08

Σιγά-σιγά


Σιγά-σιγά θα συνηθίσεις
μέσα σ΄αυτά τα ρούχα.
Έτσι σαν τη ζωή σου.
Έτσι θα μοιάζεις.
Στην τύχη οι εποχές.
Οι ίδιοι δρόμοι
θα σε προσπερνάνε,
τα ίδια βλέμματα
θα συναντήσεις.
Σ΄ένα όνειρο μισό
σε μια παρέλαση χρωμάτων,
παντού το ίδιο-
το ίδιο ταξίδι θα ζητήσεις.

13 σχόλια:

ο αποτέτοιος είπε...

το ποστ σας μου έφερε στο μυαλό αυτό το τραγούδι:

http://www.youtube.com/watch?v=cQqbuZOPE5g


ίσως έφταιξε αυτό το μισό όνειρο..

κοκκινη κισσα είπε...

ακριβώς έτσι.
Οποιος δέν ζεί όπως επιθυμεί στό τελος αναγκάζεται να επιθυμεί αυτό πού ζεί!!
τόσο απλά..τόσο τραγικά..
η μουσική εξαιρετική..

Κούκος είπε...

Το ασπρόμαυρο συνολάκι ασορτί με την ασπρόμαυρη ζωή μας...

Ανώνυμος είπε...

Μόνο που τα ίδια αυτά ρούχα δείχνουν να λιώνουν ευτυχώς, σιγά σιγά.

Φιλί Ουτοπίτσα

Utopia είπε...

@o αποτέτοιος:
No surprises,λοιπόν...
Tίποτα δεν ξενίζει.
Φταίει αυτό το μισό όνειρο,ή κάποιος εφιάλτης;


@κοκκινη κισσα:
Ακριβώς έτσι...Τόσο απλά!
Η μουσική είναι από το CD του Θ.Παπακωνσταντίνου, Η βροχή από κάτω...

Utopia είπε...

@κούκος:
Dressed for success!
:D

@island:
Μόνο που αυτά τα ρούχα,
μπορεί να μην είναι τα ίδια,δυστυχώς!
:*

mrs Smith είπε...

Σαν προτροπή διαβάζεται αυτό :(
Και όχι ουτοπία μου, θα διαφωνήσω!
Ποιός στέκεται καλά μέσα στα ρούχα τα στενά του ? Και ποιός δεν αντιλαμβάνεται ότι κρέμονται τα άλλα τα φαρδιά , σαν νάναι κουρέλια, που κλόουν τον κάνουνε να μοιάζει.
Καλύτερα γυμνός!
Ποιός θέλησε ασπρόμαυρή ζωή σε όγκους γεωμετρικούς κλεισμένη? και ποιός την αντέχει?
Που είναι η ελπίδα, το σύννεφο, το αγριόχορτο στην άκρη ενός πεζοδρομίου?
Τη διαφορά την κάνουμε μέσα μας.

Βέβαια, συναντώ άδεια μάτια στους δρόμους...
Καλή σου μέρα ουτοπία μου, με χαμόγελο και ρούχα όμορφα όλο χρώμα , σου εύχομαι :)))

fpboy είπε...

και αν δεν συνηθίσεις ?

Utopia είπε...

@mrs smith:
Προτροπή όχι!Διαπίστωση.
Τη διαφορά την κάνουμε μέσα μας.

Αυτό το...μέσα μας,καλό θα΄ναι να βγαίνει και έξω.
Γιατί αλλιώς...
"Στο βάθος κήπος"...

Kαλό σου απόγευμα...:-))))

Utopia είπε...

@fpboy:
Αν δεν συνηθίσεις,αναζητάς άλλο ταξίδι!
;)

ερμία είπε...

"συναλλάζει η φρίκη τα μεταβλητά μας."
καλή μας δύναμη :-))

Utopia είπε...

@ερμία:
Τίποτα το απλό για μας.
Θα χρειαστούμε τη δύναμη
να διατηρήσουμε το όνειρο
εδώ κάπου ανάμεσα,
υποθέτω...
:-)

mrs Smith είπε...

Σε αυτό με βρίσκεις απόλυτα σύμφωνη :))))
Καλή σου ημέρα !