Το μέλλον έχει γίνει καραμέλα που αλλάζει σχήμα όσο τη γλύφει κανείς. Σαν χάσεις την παρτίδα,οι λέξεις ξαναζωντανεύουν. Όμως, ακριβή η φύση της απώλειας. Την πληρώνουν μόνο όσοι μπορούν κι ας μην έχουν πάντα το αντίτιμο στο χέρι.
Αυτοί είναι εμείς,έλεγες.
Αυθαίρετα μιλούσες κι όλα μέσα σου έτριζαν.
7 σχόλια:
Πόσο μου αρέσεις όταν μιλάς αυθαίρετα...
@&*!)+|%$@#~
εγώ,island;;;
ουτοπία
οι στίχοι εξαιρετικοί.
η φωτο το ίδιο.
κραυγή αγωνίας με ηχο εισπνοής,ενίοτε ασφυξίας..
υπέροχο.
Αυτοί είναι εμείς,samson...
όχι πολύ έξω από το μάτι του κυκλώνα.
Aυθαίρετα μιλώ...(ως συνήθως!)
;)
Βέβαια υπάρχουν και οι άλλοι,κοκκινη κισσα(κατά Γιώργο Βέλτσο):
Ξέρω ποιοι είστε,είστε αυτοί που δεν θέλω να είσαστε...
Ασφυξία,ε;
Και λίγα λες...
:)
αυθαίρετο αλλά εξαιρετικό το κείμενο σου.
Ανάσα η ανάγνωσή τους.
Την καλησπέρα μου
Βαρέθηκα να είμαι ένοχη,
γιατί δεν ήμουν άλλη.
Τόσο απλά.Και αυθαίρετα,Axis Mundi!
Καλημέρα!
Δημοσίευση σχολίου