*
"Οι πόλεις,όπως τα όνειρα, "[λέει ο Μάρκο Πόλο συνομιλώντας με τον Κουμπλάι Χαν] "είναι χτισμένες με επιθυμίες και φοβίες,παρότι το νήμα που τις συνδέει είναι μυστικό,οι κανόνες τους παράλογοι,οι προοπτικές παραπειστικές,και κάθε πράγμα κρύβει ένα άλλο πράγμα.[...]Από μια πόλη δεν απολαμβάνεις τα εφτά ή τα τριάντα εφτά θαύματα,αλλά την απάντηση που δίνει σε κάποιο ερώτημά σου".
"Ή"[απαντά ο Χαν]"το ερώτημα που σου θέτει αναγκάζοντάς σε να απαντήσεις,όπως η Θήβα δια του στόματος της Σφίγγας".
"Οι αόρατες πόλεις", Ίταλο Καλβίνο
"Όταν στο δρόμο της Θήβας,ο Οιδίπους συνάντησε τη Σφίγγα,κι αυτή του έθεσε το αίνιγμά της,η απόκρισή του ήταν:ο άνθρωπος.
Τούτη η απλή λέξη χάλασε το τέρας.
Έχουμε πολλά τέρατα να καταστρέψουμε.
Ας συλλογιστούμε την απόκριση του Οιδίποδα".
(από τον λόγο του Γ.Σεφέρη στη Σουηδική ακαδημία)
*
Η αφίσα τοποθετήθηκε το Σάββατο, στη Μεσολογγίου,εκεί όπου δολοφονήθηκε ο 15χρονος Αλέξανδρος Γρηγορόπουλος...
Στον τοίχο της Μεσολογγίου υπάρχουν ακόμα πολλά μηνύματα ...
(από το...Indy.gr)
9 σχόλια:
"Η κόλαση των ζωντανών δεν είναι κάτι που θα υπάρξει. Αν υπάρχει, είναι αυτή που βρίσκεται ήδη εδώ, η κόλαση που κατοικούμε κάθε μέρα, που φτιάχνουμε με το να ζούμε μαζί.
Δύο τρόποι υπάρχουν για να γλυτώσεις από το μαρτύριό της :
Ο πρώτος είναι εύκολος σε πολλούς: Δέξου την κόλαση και γίνε μέρος της έτσι που να μην τη βλέπεις πια.
Ο δεύτερος είναι επικίνδυνος και απαιτεί συνεχή επαγρύπνηση και γνώση: Ψάξε και μάθε ν' αναγνωρίζεις , ποιος και τι , στη μέση της κόλασης , δεν είναι κόλαση , κι αυτά κάνε να διαρκέσουν δωσ' τους χώρο".
ίταλο καλβίνο
viva la autonomia!
Κι' εγώ που θέλω πόλεις όπου τα δέντρα μας να 'ναι ψηλότερα απ' τα σπίτια μας...
λίγο πιό πάνω από τη γωνία που σκότωσαν τόν Αλέξη κάποια δειλά δεντράκια προσπαθούν να επιβιώσουν εδώ και λίγες μέρες ...
πρωτοβουλία κατοίκων ζητά πιό ανθρώπινη πόλη.Για να δούμε θα εισακουσθεί η θα επέμβει πάλι η δημοτική αρχή με τίς οικολογικές της ευαισθησίες αφανίζοντάς τα??
Εάν δέν αναγνωρίζω το τέρας πιά εχω αρχίσει και του μοιάζω!
Έτσι είναι,samson...
Mια οργισμένη βασίλισσα της Γαλλίας(τρέχα γύρευε ποια,δε θυμάμαι)έλεγε στους υποκόους της:Το να φαντάζεσαι ότι μπορείς να εξεγερθείς είναι ήδη εξέγερση.
Υπάρχουν ακόμα πολλά μηνύματα στον τοίχο,ακόμα και αν(όπως έλεγε ο Μάρξ,που έγινε πάλι επίκαιρος) τα πιο "σπουδαία κεφάλια" δεν βλέπουν,εξαιτίας a certain judicial blindness,πράγματα που βρίσκονται μπροστά στα μάτια τους,θα έρθει η κατάλληλη στιγμή που θα παραξενευτούν γιατί αυτό που κανείς τους δεν έβλεπε,έχει αφήσει παντού τα ίχνη του.
Kάπως έτσι...
:)
the Idiot Mouflon,μου θύμησες κάποιους παλιούς μου φίλους γερμανούς που είχαν φτιάξει το σπίτι τους(ξύλινο)πάνω σε ένα δέντρο.
Όχι,δεν ήταν στην Αθήνα(πώς θα μπορούσε άλλλωστε;θα κινδύνευαν από τον Ομέρ Πριόνη).Στην Ιθάκη όλα αυτά(στην ουτοπία του Σαρακήνικου)
Όνειρα γλυκά...:)
Όχι άλλες οικολογικές ευαισθησίες από το τέρας της δημοτικής αρχής,κοκκινη κισσα...
Πάντα επίκαιρος ο Χατζηδάκις...και ο Ίταλο Καλβίνο...και ο Μαρξ...
:))))
Οι πόλεις μας μαθαίνουν πως να ζούμε μέσα σε αυτές...
Ορίζουν την σχέση μας με οτιδήποτε κοινό....
Ισως για αυτό είναι έτσι εχθρικές..
Για να μην μοιραστούμε τα όνειρα μας...
Το κλειδί(αν υπάρχει)είναι εκεί που ο Μάρκο Πόλο λέει στο τέλος του βιβλίου: ότι πρέπει να ψάξουμε και να βρούμε, έστω και μέσα στην Κόλαση, εκείνο που δεν είναι Κόλαση - και να το ενισχύσουμε ώστε να διαρκέσει για πάντα...
Τότε ίσως μεταμορφώνονται-μαζί με τα όνειρά μας,για να μπορούμε να τα μοιραστούμε.Αρκεί να ψάξουμε και να μάθουμε να αναγνωρίζουμε ποιος και τι,aKanonisti!
Kαλημερούδια!
:)
περιμένω απάντηση, ε;
;-)))
Δημοσίευση σχολίου