Το μαύρο σκυλί

Είναι

το κίτρινο σκυλί

που μαύρισε από το κακό του

όταν είδε το ναό της Δημοκρατίας

κλειστό.

Είναι ο δαίμονας της Ρούσκα-

θα μπορούσε να είναι

ένα

απ΄τα όνειρα που καίγονται.

Όμως ο Μισέλ

έχει άλλη άποψη:

"Με εφιάλτες του Καλού

θα πνίξουμε τα όνειρά σας"

λέει

κι αφήνει τη Ρούσκα

να καεί

ρίχνοντας

"οξύ αγάπης".

“η αγάπη ανταλλάσσεται μόνο με αγάπη” (που κρύβει έναν αυθεντικό τόνο αλήθειας). Από τη σκοπιά αυτή η Ρούσκα Ρούσεβα διεκδικεί έναν κόσμο αγάπης ταυτόχρονα μέσα από την “πολιτική” του ανυπεράσπιστου εαυτού και τη “μεταφυσική” του μη περαιτέρω εαυτού.

Φαίνεται πως όταν η πολιτική θυμίζει βάλτο,

ένας δρόμος μονάχα υπάρχει: της μεταφυσικής.

Ενα τσιγάρο δρόμος.