[...] Η διαπαιδαγώγηση θεμελιώνεται στον φόβο της απόλαυσης. Η αναγκαιότητα να παράγουμε, να είμαστε αποδοτικοί, να χρησιμεύουμε σε κάτι, τι το καλύτερο να ρίξει το ανάθεμα στην απόλαυση του εαυτού μας. Δεν υπάρχει καταναγκασμός, οσοδήποτε ασήμαντος, που να μην προκαλεί τον μικρόψυχο φόβο της ζωής, της χαριστικής ύπαρξης. Εκεί αρχίζει η μαθητεία του παιδιού.
Η παιδαγωγική των ψεμάτων, της δοκιμασίας, του καψονιού και των χτυπημάτων, αυτή δεν χαλύβδωσε τη γνώση μας, αυτή δεν ακόνισε τη νοημοσύνη μας; Εκτός από την αισθησιακή εμπειρία, όπου καθένας διδάσκεται μόνος του, ξέρετε καμιά γνώση που να μην εντυπώθηκε από τον απειλητικό τόνο, από την προειδοποίηση, από τον εκβιασμό της αξιοσύνης, του συμφέροντος, του μέλλοντος, του γοήτρου; Πόσα απομνημονευμένα ποιήματα, πόσοι αποστηθισμένοι κανόνες, πόσες χρονολογίες και θεωρήματα διαποτισμένα συστηματικά από ύπουλες παροτρύνσεις να υπακούς, να διατάζεις, να σέβεσαι, να περιφρονείς! Πόση πολυμάθεια και καλλιέργεια πνεύματος με τίμημα να αγαπάμε ό,τι τιμωρεί καλύτερα! Όσα μου διδάχθηκαν με την απειλή μου μένουν πάντα εχθρικά [...]
ΡΑΟΥΛ ΒΑΝΕΓΚΕΜ, Η ΒΙΒΛΟΣ ΤΩΝ ΗΔΟΝΩΝ, ΕΛ. ΤΥΠΟΣ
Θα μπορούσε να είναι μόνο προεκλογικό. Αλλά δεν είναι.
Tags: ό,τι θυμάμαι χαίρομαι. Αλλά και: it takes a whole lot of money to look this cheap.
Καταλαβαίνετε τι θέλω να πω.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου