πάνω κάτω και πλαγίως

στο πλάι της πλατείας υπάρχει ένα πηγάδι -
απ΄όπου και η φωτογραφία.

«Στην άκρη της αδειανής πλατείας με τις πολλές σειρές κολόνες είναι ένα πέτρινο πηγάδι. Από μακριά βλέπω μες στον κουβά του καθισμένο ένα μωρό. Τρέχω μπήγοντας άγριες κραυγές, μα ο κουβάς πέφτει με ορμή και χάνεται στα βάθη χωρίς να προλάβω να σταματήσω την αφηνιασμένη του αλυσίδα.
Απ΄όλες τις γωνιές της πλατείας προβάλλουν σε λίγο άνθρωποι αναστατωμένοι· τους εξηγώ με δύο λόγια τι είδα κι όλοι τρέχουν προς το πηγάδι κρατώντας ένα κύπελλο στα χέρια, για να γλυτώσουν το παιδί. Το νερό του πηγαδιού αδειάζει γρήγορα, το παιδί όμως δεν βρίσκεται πουθενά. Στο βυθό που αποκαλύφθηκε, γυαλίζει κατάμαυρος βούρκος. Χώνω κι εγώ τα χέρια μαζί με τους άλλους μέσα στη λάσπη και ψάχνοντας ξεθάβω μια λαμαρίνα. Την κοιτώ μια στιγμή κι ετοιμάζομαι να την πετάξω πέρα, μα ξάφνου ξεχωρίζω πάνω της μια μεγάλη σταλαγματιά λίπος. Το γνώριμο σχήμα αυτής της σταλαγματιάς ξυπνάει χιλιάδες πόθους που κουρνιάζαν στην ψυχή μου· σφίγγω απάνω μου τη λαμαρίνα, που τώρα την αναγνωρίζω καλά, και, διασχίζοντας βιαστικά την πλατεία, χάνομαι στα περιβόλια.»

Το πηγάδι

Το βάραθρο

Ε.Χ.Γονατάς

εκδ.στιγμή