19.3.12

►με συνοδεία περνάει απέναντι►μια ανθισμένη κερασιά στην άλλη μεριά του δρόμου►πίσω της μια αφίσα ►κάτι δεν πάει καλά►όταν το Μέγαρο ανεβάζει Κουρτ Βάιλ και Μπρεχτ►δεν αφήνουν τίποτα όρθιο►ζούμε σε μια εποχή που είναι σχεδόν έγκλημα να μιλάς για δέντρα►όμως ο Μπρεχτ είπε►το λεωφορείο αργεί►στα χέρια Heine►Gedanken und Einfälle►Είμαι ο ειρηνικότερος άνθρωπος. Οι επιθυμίες μου είναι: μια ταπεινή καλύβα, μια αχυρένια στέγη, αλλά ένα καλό κρεβάτι, καλό φαΐ, γάλα και βούτυρο, πολύ φρέσκα, λουλούδια στα παράθυρα, μπροστά στην πόρτα μερικά ωραία δέντρα, κι αν ο καλός θεός θέλει να με κάνει τρισευτυχισμένο, ας μου δώσει τη χαρά να δω κρεμασμένους σε αυτά τα δέντρα κάπου έξι εφτά από τους εχθρούς μου. Με όλη μου την καρδιά θα τους συγχωρήσω πριν από τον θάνατό τους όλα τα κακά που μου έκαναν στη ζωή- ναι, πρέπει να συγχωρούμε τους εχθρούς μας, αλλά όχι πριν κρεμαστούν.►το λεωφορείο έρχεται►με συνοδεία μπαίνει►

2 σχόλια:

υπορεαλισμός είπε...

ας είναι
ας ανθίζουν ο μπρεχτ κι ο βάιλ στις ταμειακές του μεγάρου
ας ανθίζουν ως περφόρμανς βεβαίως
να δούμε στο τέλος ποιος θα φάει τα άγρια κεράσια

η διαφορά είναι στο άγγιγμα

http://www.youtube.com/watch?v=Ec0clERjQ5A

Utopia είπε...

ας είναι και πετροκέρασα

γλυκό του κουταλιού

η διαφορά είναι στο σερβίρισμα