που ο λόγος του είχε το σχήμα των μεγάλων λουλουδιών
"μονάχα οι ονειροπόλοι υπερεκτιμούν τη δύναμη του λόγου"
μια τρυφερή απόχρωση στη φράση του
μου φάνηκε υπαινιγμός
ο ορθολογιστής δεν έχει καμία αυταπάτη
ο νους του υποταγμένος
όπως η σφαίρα στο όπλο
ένας κόκκινος καπνός σηκώνεται
κατόπιν εκπυρσοκροτήσεως
είναι ό,τι πρέπει να αφεθούμε να μας πάρει ο αέρας
κάθυγροι ακόμα από τα κύματα του ζόφου
σαν κι από κάπου αλλού να ακούγεται
ο γενετήσιος θόρυβος των ονείρων
δεν ξέρω πώς να το πω ακριβώς
πάντοτε η ίδια αντιστροφή
βγαλμένη από ενοχοποιητικά εγχειρίδια
αφού οι κραυγές δεν σταματούν ούτε μία στιγμή
και φτάνουν ταυτοχρόνως
από όλα τα σημεία του ορίζοντα.
______________________________________________
(μια φανταστική συνάντηση του Robert Desnos με τον Günther Anders-
σε μια κρίση αμνησίας)
______________________________________________
______________________________________________
2 σχόλια:
Αν και δεν μπορώ να επαληθεύσω διακειμενικότητες-όπως πάντα δυσνόητη(η γραφή ντε)-
θα πω πως χειρότερος από ένα πολιτικό (αδιάφορο; που δεν έχει τεχνογνωσία)
είναι ένας τεχνοκράτης που το παίζει πολιτικός.
Και μες στον ζόφο το κείμενο αφυπνίζει.
Δύσκολα ακούγονται οι κραυγές από το Άουσβιτς, τη Χιροσίμα, το Αλγέρι, το Βιετνάμ...κι αυτό δεν έχει να κάνει με την απόσταση,
έγραφε ( ο G.Anders,ντε )
ούτε με τον χρόνο -συνηθίζουμε να μην θεωρούμε επικίνδυνους τους Χίτλερ του σήμερα, μιας και "όσο χειρότερα είναι τα πράγματα τόσο πιο εγκρατείς πρέπει να είμαστε".
Δεν ξέρω τι είναι χειρότερο-
"η πολιτική είναι μια πολύ σοβαρή υπόθεση για να την αφήσουμε στους πολιτικούς" ή/και στους τεχνοκράτες.
Διαζευκτικός ή και συμπλεκτικός σύνδεσμος για μένα είναι το ίδιο δεκανίκι που διατηρεί αέναα τη προσδοκία για την εκπλήρωση της επιθυμίας του ψηφοφόρου κοινού και μετά την κάλπη.
θενκς.
Δημοσίευση σχολίου