ερήμην

είμαι το φευγαλέο βλέμμα σε πολυσύχναστο σημείο της πόλης είμαι αριθμός φύλλου έκτακτης έκδοσης είμαι σφεντόνα στα χέρια της γιαγιάς στην πλατεία ταξίμ που κυνηγούσε τις αύρες είμαι ουρανός που μαύρισε στη σιγκαπούρη είμαι κλαδί που μπλέχτηκε είμαι γλουτένη στην αφίσα είμαι οροθετική στο βρόμικο παιχνίδι του λοβέρδου είμαι πανό που κατέβηκε για να ξανανέβει στο προαύλιο της ερτ είμαι 2 χρόνια και 6 μήνες τώρα στο γενικό κρατικό νίκαιας είμαι το μυοκάρδιο που αντέχει είμαι ο χρόνος που δεν μου φτάνει είμαι η γλώσσα που μου στέρησαν είμαι η πολλαπλή πραγματικότητα είμαι η σπασμένη μπάρα είμαι εκπομπή πειρατική είμαι όαση είμαι τσιγάρο μια μπύρα άμστελ στην ταράτσα είμαι το μεροκάματο που δεν πληρώθηκε γιατί ρε καργιόλη είμαι η απάντηση του συνηγόρου υπεράσπισης η τελική απόφαση του δικαστηρίου είμαι φανταστικό γεωμετρικό σχήμα ναι μεν αλλά είμαι ο ένας που τράβηξε από δω και ο άλλος από κει είμαι παντός καιρού ένα άντε γαμηθείτε είμαι απόδειξη να τη φυλάξεις είμαι ψίχουλο που το πηγαίνει το μυρμήγκι πέρα δώθε είμαι παράσιτο στα ερτζιανά είμαι φλέβα στο χέρι του καλοκαιριού ώρα κοινής ησυχίας ναρκωμένη είμαι το σχήμα της συσκευασίας παγωτού που λιώνει είμαι πάνω στο κύμα μελτέμι είμαι ο μοχάμεντ από το μπαγκλαντές στη βάρκα μες του αιγαίου τα νερά άγγελοι φτερουγίζουν είμαι βαμμένο γαλάζιο λαδομπογιά βαλίτσα στο λιμάνι σα να μην έφυγα είμαι η απόσταση που καταργείται το παπούτσι στο διάζωμα μια δυό λέξεις μέχρι πότε άραγε και τερματίζω εδώ ο εαυτός που δεν είμαι.