«Σαράντα υπό σκιάν και ούτε φέτος κατάφερα να εξατμισθώ», σκέφτεται γυρνώντας σπίτι καθώς βλέπει στην πόρτα να του χαμογελούν συντροφικά ο κύριος Άουγκουστιν και ο Κοσλόβσκι. «Πάλι θάλασσα τα΄κανα» , λέει και τινάζει την άμμο από τα πόδια . Αχίλλειος πτέρνα του το καλοκαίρι.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
2 σχόλια:
καλβινικά χειμερινό. αξιαγάπητος.
συμπτώσεις :)
Δημοσίευση σχολίου