24.9.14

Ενφιάπολη

Ξύπνησε από έναν ενφιάλτη. Στην είσοδο του τάφου υπήρχε λέει μια πόλη, κομμένη (σαν τα κεφάλια των Σφιγγών) και ραμμένη (μακρύ κροσσωτό ιμάτιο) με αριθμούς στα μέτρα του. Καθιστό στα πίσω πόδια ένα λιοντάρι χωρίς γλώσσα, κατάπινε τα 9 πρώτα στοιχεία της Τ.Ο. Η Καρυάτιδα στα ανατολικά δεν είχε μούρη να κοιτάξει το ποσό, η άλλη κόρη στα δυτικά έψαχνε στην εφορία αρχαιοτήτων την ταυτότητα της οφειλής. Άκρα του τάφου σιωπή. Όσο πλησίαζε η ώρα, τόσο κορυφωνόταν η αγωνία, περίμενε να πέσουν διαφημίσεις, -είχε ξεχάσει πως δεν ήταν όνειρο-, ήθελε και να πάει να κατουρήσει...Είχε κολλήσει πάνω σε κοθόρνους και μαρμάρινα βάθρα στα ακροδάχτυλα, ως πους ελληνικός στην ουρά αναμονής. «Πληρωτέο μέχρι», άκουσε όταν έφτασε η σειρά του και ξύπνησε αμέσως μόλις είδε να ανθεί η φαιδρά πορτοκαλέα στο γυαλί.

2 σχόλια:

e είπε...

σμιγμένος θάνατος

υπορεαλισμός είπε...

σ'αυτόν τον τόπο μόνο οι τάφοι αντηχούν...