παρέλυσε. προσπάθησε να κουνήσει το πόδι, το χέρι απ΄όπου είχε κρεμαστεί, να αλλάξει πλευρό, να δέσει με το στόμα τα σχοινιά, την επόμενη στιγμή να πετάξει. μπροστά έφευγαν τα χτεσινά έτσι ακίνητα καθώς γύριζε πίσω και τα κοιτούσε. ένα τρίξιμο έκανε με τα δόντια, η πόρτα άνοιξε, γέμισε το δωμάτιο οπές, μάτια τρύπησαν το σκοτάδι. άρχισε να φωτίζει μέσα, βγαίνοντας έξω στρίμωξε όλη τη βδομάδα σε μια μέρα που έσβηνε. παράξενα περίσσεψε εκεί που όλα χώρεσαν, λίγες ώρες μαζί με αποτσίγαρα, καπνός θα΄ναι αύριο, σε μια πόλη που καίει.
15.10.14
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου