στεγνά μας έδωσε το καλοκαίρι
στην αγκαλιά της πόλης
με τα άδεια σπίτια
παντού μια απουσία
πάντα παρούσα
έρχονται να μας συναντήσουν
τώρα που λείπουμε
σκιές που χάσανε τα σώματά μας
πυρώνουν μέσα μας τα χτεσινά ναυάγια
στην αντίπερα όχθη
ωκεανοί από σύννεφα
στο φως να κολυμπά ο ήλιος
ο ουρανός τους δρόμους να ρουφάει
θα μας την πουν μια μέρα οι λέξεις που σιωπήσαμε
κόκκινο το φανάρι απέναντι ανάβει
και φυσικά το αίμα νερό γίνεται
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου