Μax Ernst,"Gala Eluard",(1924)Πάρε αυτό το χάπι
θα σε βοηθήσει να μη φωνάζεις
αφαιρεί τη ζωή
είσαι καλύτερα χωρίς αυτήν.
Πέντε, ΡΟΝΑΛΝΤ ΝΤ. ΛΑΙΝΓΚ, "μ΄αγαπάς;"
"Προχωρούμε στα αποδεικτικά στοιχεία", είπε ο Βασιλιάς,
"και μετά στην καταδίκη".
"Όχι!", είπε η Βασίλισσα, "πρώτα η καταδίκη
και μετά τα αποδεικτικά στοιχεία!"
"Ανοησίες!" φώναξε η Αλίκη,
τόσο δυνατά που όλοι τινάχτηκαν,
"τι ιδέα είν΄αυτή να βγει πρώτα η καταδίκη!"
"Κράτα τη γλώσσα σου!", είπε η Βασίλισσα.
Λιούις Κάρρολλ, " Η Αλίκη στη χώρα των θαυμάτων", 1865.
Ξανά πίσω. Ούτε ένα φως. Ούτε ένας θόρυβος. Όλα σιωπηλά και ζεστά. Μεγάλα οικήματα. Παράξενα μπλοκ διαμερισμάτων. Όλα είναι νεκρά. Όλοι έχουν αποκοιμηθεί.
Το μυαλό του πάει σ΄εκείνους που δεν μπορούν να ταξιδέψουν. Όσο για τον ίδιο...αυτός ταξιδεύει ασταμάτητα. Αυτό το ταξίδι θα είναι μια κόλαση. Και το ξέρει.
Ανακατωσούρα στο στομάχι. Και άλλα φάρμακα. Πρέπει να επιζήσει.
-Μην ανησυχείτε,με την κατάλληλη θεραπεία θα ξαναενταχθεί.
-Ναι...μουρμούρισα. Άλλωστε είναι πιο εύκολο (και επικερδές),από το να ανιχνεύσεις τις κοινωνικές και προσωπικές συνθήκες ενός ασθενούς...
Λουλούδια που φυτεύτηκαν στο Μπούχενβαλντ...
7 σχόλια:
"....Το στρατόπεδο συγκέντρωσης Μπούχενβαλντ (Buchenwald) ήταν ένα ναζιστικό στρατόπεδο συγκέντρωσης κοντά στο Έτερμπουργκ (Etterburg) που βρίσκεται κοντά στη Βαϊμάρη της Θουριγγίας στη Γερμανία. Το στρατόπεδο αυτό ιδρύθηκε τον Ιούλιο του 1937 και οι κρατούμενοί του χρησιμοποιούνταν ως εργατικό δυναμικό με καταναγκαστική εργασία σε τοπικά εργοστάσια παραγωγής στρατιωτικού εξοπλισμού. Μεταξύ των ετών 1945 και 1950 το στρατόπεδο χρησιμοποιήθηκε από τις Σοβιετικές δυνάμεις κατοχής..."
ΥΓ. Να δω τώρα αν θα σχολιάσεις με τελείες και ερωτηματικά...
ΥΓ2 Δεν ήξερα οτι σου αρέσει και ο Θ. Μικρούτσικος..
"...ΤΟ ΜΠΟΥΧΕΝΒΑΛΝΤ απελευθέρωσαν στις 11 Απριλίου του 1945 μονάδες του αμερικανικού στρατού. Βρήκαν 20.000 αρρώστους και ετοιμοθάνατους αιχμαλώτους -το θέαμα ήταν απίστευτο. Ο ίδιος ο Αϊζενχάουερ πήγε εκεί, αφού όπως είπε δεν πίστευε τις αναφορές που έφταναν στο αρχηγείο του και ήθελε να δει τη φρίκη με τα ίδια του τα μάτια. Υπήρχαν άνθρωποι που έκαναν τέτοια όργια θανάτου; Και όμως υπήρξαν. Εκεί, λίγο πιο έξω από τη Βαϊμάρη, στην πλατεία με το άγαλμα του Σίλερ, του μεγάλου ρομαντικού. Η περιοχή μετά τον πόλεμο πέρασε στη σοβιετική ζώνη και όπως και σε άλλες περιπτώσεις ο Κόκκινος Στρατός συνέχισε τη λειτουργία του Μπούχενβαλντ, συνέχισε το έργο του ολοκληρωτισμού, με άλλο πρόσωπο τώρα. Το στρατόπεδο ονομάστηκε «Ειδικό στρατόπεδο Νο 2» και λειτούργησε μέχρι το 1950. Στην αρχή κρατήθηκαν εκεί ναζί και συνεργάτες τους, αργότερα όμως ο κατάλογος γέμισε αντικαθεστωτικούς και πάλι δημοκράτες και σοσιαλδημοκράτες και όσους τότε οι Σοβιετικοί θεωρούσαν εχθρούς των σχεδίων τους. Από τους 28.000 κρατούμενους των Ρώσων, περίπου 7.000 πέθαναν από τις κακουχίες. Στα βόρεια του στρατοπέδου υπάρχει ο ομαδικός τάφος τους, δίπλα σε αυτούς των θυμάτων του ναζισμού..."
Δεν ξέρω γιατί ακόμα συγκινούμαι με αυτά, γμτ...
έχεις και αυτή τη μουσική..
@takis:
Λες να μην ξέρω τι είναι το Μπούχενβαλντ;
Εκτός από όλα αυτά,υπάρχει και το κρυμμένο ολοκαύτωμα για το οποίο λίγα έχουν γραφτεί.Στα κρεματόρια του Μπούχενβαλντ,υπάρχει ακόμα το σήμα της Ζίμενς(γνωστό κι αυτό...)
Εδώ το γράφω,θέλοντας να πω ότι ορισμένες "βελτιώσεις"(βλ.φάρμακα),είναι σαν τα λουλούδια που φυτεύτηκαν στο Μπούχενβαλντ...
Το πιάνο του Μικρούτσικου,δεν μπήκε τυχαία.Έχει να κάνει μ΄αυτόν που βασανίζεται και τυχαίνει νάναι φίλος μου...
Γιατί να μην είναι όλα μια αλήθεια απόλυτα διαφορετική, χωρίς θεούς, χωρίς ανθρώπους, χωρίς αιτίες;
Γιατί να μην είναι όλα κάτι που δεν μπορούμε καν να συλλάβουμε πως δεν το συλλαμβάνουμε - ένα μυστήριο κάποιου κόσμου τελείως άλλου; Γιατί να μην είμαστε όλοι - άνθρωποι, θεοί και σύμπαν - όνειρα που κάποιος ονειρεύεται, σκέψεις που κάποιος σκέφτεται, αποκλεισμένοι για πάντα έξω από το υπαρκτό;
Δες αυτό, αγαπημένο έργο, ταξίδι, μουσικό κομμάτι...:
http://www.youtube.com/watch?v=2g0MDjrl32M&feature=related
Όμορφη η ανάρτηση σου!
Καλό σου βράδυ γειτόνισσα, το απόσπασμα είναι του Πεσόα!
Σε φιλώ!
@skoinovatis:
ΗΤΑΝ ΕΝΑ ΠΡΟΣΩΠΟ ΠΟΥ ΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΣΚΟΤΩΣΕΙ...
Ήταν ένα πρόσωπο που το σκοτάδι
θα μπορούσε να σκοτώσει
ένα πρόσωπο που εύκολα πληγωνόταν
από γέλιο και φως
"άλλα σκεπτόμαστε το βράδυ"
μου είπε κάποτε
γέρνοντας πίσω νωχελικά
Και θα μπορούσε να παραθέσει Κοκτώ
"Αισθάνομαι σα να΄χω μέσα μου έναν άγγελο"
είχε πει
"που τον ταράζω διαρκώς"
Ύστερα θα γελούσε κυττώντας μακριά
ανάβοντας μου ένα τσιγάρο
φουσκώνοντας κι αναστενάζοντας
απλώνοντας την γλυκιά ανατομία της
αφήνοντας να πέσει μια
κάλτσα.
Λ.ΦΕΡΛΙΝΓΚΕΤΤΙ
"ΑΤΕΛΕΙΩΤΗ ΖΩΗ"
μτφ. Γ.ΜΠΛΑΝΑ
Κάπως έτσι,φίλε σκοινοβάτη...
Ευχαριστώ για τα δώρα(το απόσπασμα του Πεσόα,ιδιαίτερο!)
Υ.Γ.Το πρόβλημα χτές με τα σχόλια το είχε ο θείος-Google...
"...θα σε βοηθήσει να μη φωνάζεις
αφαιρεί τη ζωή..."
Ίσως μερικές φορές
οι φωνές εντός μας
είναι πολύ δυνατές,
μας στερούν τη ζωή.
Ίσως μερικές φορές
το χάπι αφαιρεί τις φωνές
για να ζήσουμε...
Καλημέρα αγαπημένη μου. Όλα καλά; Καλύτερα έστω;
Φιλιά:)
@mamma:
Σπίρτα που ανάβουν φωτιές,
πύρινα μάτια
που διακαώς περιμένουν να σβήσουν
στη παγωμένη λίμνη των δακρύων.
M.
Ζωή το λές εσύ αυτό;(λέει)
Πάρτα!
Ταξινομημένο χάος σε παρένθεση...
Και πού να δεις άλλα...
Ευτυχώς που υπάρχουνε και οι νότες...
Καλά τα λες...
Σε ρυθμούς αποσυμπίεσης(sorry!)
Φταίει κι εκείνο το σαμπό-στο δόξα πατρί με πέτυχες,ακόμα ζαλίζομαι!!!
Καλό μεσημέρι...
Φιλιά...:-****
Δημοσίευση σχολίου