Τίποτα δεν απειλεί την ακινησία μας-
είναι ήδη μια συνήθεια
που επαναλαμβάνουμε καθημερινά
ενάντια στον εαυτό μας.
Βιαστικά περνάμε απέναντι
αφήνοντας ελάχιστα ίχνη-
μέσα στον κόσμο
χωρίς ο κόσμος
να είναι μέσα μας...
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
31 σχόλια:
Καλημέρα.
Ευτυχώς που δεν με εκφράζουν πλέον τα σημερινά λόγια!
Φιλιά μικρή μου!
ΥΓ. Μα που τα βρίσκεις αυτά τα κινούμενα:)))
@mamma:
Κάθε κίνηση έχει τη δική της εσωτερική αξία...
Υ.Γ.Αμετακίνητη στις πεποιθήσεις μου(!!!),δεν πρόκειται να αποκαλύψω τις πηγές μου!
Φιλιά!...(*lol*)...:-***
Λέω να περιμένω τον Mr. Di να σχολιάσει!....
αυτός τρελλαίνεται με κάτι τέτοιες ακινησίες...
με τα αόρατα ίχνη που αφήνουμε στο διάβα της ζωής μας..
με τον κόσμο που δεν είναι μέσα μας...
Αυτός ο γραμματοάνθρωπος μόνο ζαλάδα μου προκαλεί...
Ομολογώ όμως, σαν ιδέα πετυχημένος!
ΥΓ Working class hero ε?..Πάω γρήγορα να αλλάξω το δικό μου λινκ της Μ.Φαιθφουλ!...
υπάρχει επίσης μια πολύ καλή ερμηνεία απο μιά κοπελιά..ξεχνάω το όνομα της..
ενα απο τα καλυτερα μπλόκια
το ετρεξα χτες βραδι ολοκληρο
ενιαίο αισθητικα, σαν να βλέπω ενα και μοναδικό ποστ.
θα με κανεις να ξαναπιστέψω στην Τέχνη
σε ζηλευω και σου ευχομαι και στην προσωπική σου ζωη να εισαι ιδια
καλανάσαι
διακριτό το ίχνος της ανάρτησης!!
ούτως ή άλλως αγωνιώδης η προσπάθεια της μη αφομοίωσης σε ένα κόσμο απίστευτης ομοιομορφίας πού θέλει να "περιέχει" απαντες!!
φιλιά!
Eνα υπόλοιπο για το περασμένο ποστ σχετικά με τη L. Bourgeois και κάποιες εμμονές της...
Ξέχασα να σου αναφέρω για τη δικιά μας τη γλύπτρια Καλλιόπη Λαιμού...
εκεί να δείς φαλλούς..παντός τύπου και μεγέθους..παντού στο χώρο..ταβάνι.. πάτωμα...
μιλάμε για "πολιτιστικό δρώμενο"..
Τώρα θα μου πείς τι ανάγκη έχει η γυναίκα ..τα καράβια τα σέρνει ούτως ή άλλως..απο γεννησιμιού της.. (της γνωστής εφοπλιστικής οικογένειας Λαιμού βλέπεις..)
Καμμία βεβαίως αντίρρηση δεν έχω για όλα αυτά , εννοείται...
προσθέτω τη ταπεινή μου αποδοχή στις τέχνες που εξυμνούν τον αισθησιασμό, σεξουαλισμό..
..όπως θέλεις πέστο.
Φυσικά και τίποτα δεν αλλάζει την ακινησία και δεν την απειλεί διότι δεν είναι τόσο ευκίνητο όσο η προηγούμενη.Γιατί για να μείνει ακίνητο κάτι πρέπει να παλέψει πολύ και να μάθει να ελίσσεται ενάντια στους κινούμενους εκδιώκτες της.
Ο κόσμος δεν μπορεί να είναι μέσα μας.Γιατί απλά δεν υπάρχει.Και απο εικονικές πραγματικότητες έχουμε γεμίσει και δεν χωρά τίποτα άλλο.Όσο ευκίνητο και αν είναι.Τα στριμωγμένα μέσα μας είναι σχεδόν ακίνητα.
Αυτήν την Πάτυ την έχω πατήσιε κάτω.Μπορεί και να έχει λιώσει ο ψηφιακός δίσκος σου.Ο Τζον παίρνει σειρά
Tίποτα δεν απειλεί την ακινησία μας- Α! μην το λες αυτό γειτόνισσα.
Ένα στρίγγλισμα των φρένων, στην ανθρωποπλημύρα, και σταματάει η μεγάλη μηχανή. Σπρώχνονται, σκοντάφτουν ο ένας στον άλλον - ξεφεύγουν απ' την κανονική τροχιά τους.
Μετά ατσάλινη σιωπή.
Κοίτα!
Κοίτα τι βιαστικοί όλοι εκεί κάτω! Κοίτα τι σπαστικοί βηματισμοί! Αυτά τα άναρχα βήματα, αυτό το καραβάν σεράϊ των μεγάλων πόλεων, άγρια προέλαση με βήμα σημειωτόν προς κάθε κατεύθυνση και κάθε στόχο, το οδηγεί η αγωνία τους.
Μήπως ξαφνικά σταματήσει το παιχνίδι.
Το RIEN - NEVAPLUS, απότομα, για πάντα. Στο πιο κυρίαρχο περπάτημα αναγνωρίζω εγώ τον πιο αβέβαιο, στον πιο πολυάσχολο τον πιο χαμένο. Στον κραυγαλέο στήνει ο θάνατος σιωπηλά τ' αυτί.
Όλοι δουλεύουνε καθημερνές και σκόλες για να αράξουν τα βράδυα χορτασμένοι, με την φίλη, την γυναίκα τους, τον σκύλο τους, σε κάποιο μπαράκι. Μισό θυρωροί εν αποστρατία, και μισό κατά φαντασία ιδιοκτήτες.
Κατάλαβες;
εν τούτοις πάσχουμε-απο την ακινησία τής σκέψης.κι αν προχωρήσει και στα συναισθήματα..
όποτε το παίρνω είδηση στον εαυτό μου,παίρνω τα 39 σκαλιά μου τρία-τρία μονορούφι για να φτάσω κεφαλόσκαλο.το λαχάνιασμα με ξυπνάει :-P
Φοβερό το κινούμενο σκιτσάκι....
Φοβιστικό....
Είναι Κυριακή...
Πάω να κινθώ λιγάκι...
Να μην μείνω ακίνητος...
Φιλιά!
ωραίο!!
Και το animation και τα λογια που εγραψες..Αληθινα, κ ευστοχα!
Καλημερα!
@takis:
Αυτός ο γραμματοάνθρωπος μόνο ζαλάδα μου προκαλεί...
Eίναι που έχει όλο τον κόσμο μέσα του,ίσως...
Βαρέθηκα τη Μ.Φαιθφούλ και είπα να το ακούσω με τον Λένον..
Βλέπω η Bourgeois μας ακολουθεί ακόμα...
Για τη Λαιμού,κάτι όρθιες βάρκες είχα υπόψη μου...για φαλλούς δεν ήξερα!
Γέμισε το ταβάνι από φαλλούς-καιρός να δούμε και τίποτα φελλούς κρεμασμένους(λέμε τώρα...)
Υ.Γ.(1)Παρατήρησες μια...ευγενή συγγένεια των δύο;Τελικά τίποτα δεν είναι τυχαίο...
(2)Την επόμενη φορά,φέρε και τη μυγοσκοτώστρα,έτσι;
@γουφας:
Ελπίζω και εύχομαι,όλα αυτά τα ωραία και επαινετικά για μένα να μην τα έγραψες σε νηφάλια κατάσταση!
Άλλωστε,
Ένας ύπνος ολομέθυστος στην αμμουδιά,αυτό αξίζει,και τ΄άλλα κουραφέξαλα.
ΡΕΜΠΩ,ΜΙΑ ΕΠΟΧΗ ΣΤΗΝ ΚΟΛΑΣΗ
Να΄σαι καλά...
@κοκκινη κισσα:
Έχει και η Ουτοπία τις αυταπάτες της...
Φιλιά!...:-))
@island:
Kι όμως...
Κάτι κινείται τώρα στο ταμπλό-
τα χαμόγελα επιστρέφουν
στους μετόχους τους
καθώς βλέπουν
τη τιμή της μετοχής τους
να ανεβαίνει...
Αρωγή της ανάκαμψης
ήταν βέβαια
μια κάποια εξαγορά-
πάντα έτσι συμβαίνει...
Ωστόσο,
την επομένη ημέρα της συμφωνίας
η μετοχή υποχώρησε...
Η ανακοίνωση θετικών αποτελεσμάτων
δεν σήμαινε
ότι οι κίνδυνοι από την κρίση
είχαν παρέλθει...
Μέχρι να αποδειχτεί...
αυτός είχε πεθάνει!
Τα στριμωγμένα μέσα μας είναι σχεδόν ακίνητα.
...κουνήσου απ΄τη θέση σου!
Υ.Γ.(1)Η Patti ξεκινάει σιγά-σιγά...
Όπου να΄ναι θα έρθει...
(2)Όπως κατάλαβες,όλα έχουν την δυναμική τους...:-)))
@skoinovatis:
ΤΟ ΡΕΥΜΑ
Σου έχουν πει "να πηγαίνεις με το ρεύμα"
αλλά όπως γνωρίζεις από τις σπουδές σου
δεν υπάρχει ρεύμα
ούτε καν πραγματικό πήγαινε-έλα
Αυτά είναι απλές βοηθητικές έννοιες
για μαθητευόμενους μοναχούς
Μπορείς ν΄αρχίσεις να καπνίζεις πάλι
κι ό,τι ονομάζεται "θάνατός σου"
κι ό,τι ονομάζεται "ζωή σου"
μπορείς να τα βλέπεις ξαφνικά
με τα μάτια της σοφίας
Γι αυτό και οι Σοφοί της Ιαπωνίας
ονόμασαν τα τσιγάρα τους
"Ελπίδα" και "Ειρήνη"
και "Εύθραυστη Ειρήνη"και "Βραχεία Ειρήνη"
και "Βραχεία Εύθραυστη Ειρήνη".
L.COHEN/BOOK OF LONGING
Καταλαβαινόμαστε,νομίζω!...;)
@ερμία:
Ο dadaϊστής χρησιμοποιεί την ψυχολογική του ικανότητα να μπορεί να εκτινάσσει την ατομικότητά του σαν λάσσο ή να την αφήνει να κυματίζει στον ανεμο σαν ένα ρούχο.Αύριο δεν θάναι πλέον ο ίδιος με σήμερα και μεθαύριο δεν θάναι πια "απολύτως τίποτα",για να είναι στη συνέχεια το παν.Αφήνεται ολοκληρωτικά στην κίνηση της ζωής,τοποθετείται ανάμεσα σε όλες τις "γωνίες"-χωρίς ωστόσο να χάνει ποτέ την απόστασή του από τα πράγματα,διότι δεν απαρνιέται ποτέ την δημιουργική αδιαφορία,για να χρησιμοποιήσουμε τον ορισμό του Dr Friedlander-Mynona.Είναι δύσκολο να πιστέψουμε ότι μπορεί νάναι κανείς ταυτοχρόνως δραστήριος και ήρεμος,ότι μπορεί κανείς να αποδεχτεί και ν΄αρνηθεί ταυτοχρόνως-κι όμως σ΄αυτό ακριβώς συνιστάται η ζωή,η απλή αυτονόητη ζωή,όπως είναι,με την αδιαφορία της απέναντι στην ευτυχία και στο θάνατο,στη χαρά και στην αθλιότητα.Ο dadaϊστής είναι αφελής.Θέλει τη ζωή όπως είναι,γεμάτη απάθεια και μη-διανοητική.Γι΄αυτόν ένα τραπέζι δεν είναι ποντικοπαγίδα και μια ομπρέλα δεν χρησιμεύει σε καμιά περίπωση στο γιάτρεμα των δοντιών.Σε μια τέτοια ζωή η τέχνη,ούτε λίγο ούτε πολύ,είναι ένα ψυχολογικό φαινόμενο.Για τη μάζα,είναι ένα φαινόμενο δημόσιας ηθικής.Ο dadaϊσμός κρίνει απαραίτητο να υψώσει το ανάστημά του στην τέχνη,διότι κατάλαβε το τέχνασμά της που συνίσταται στο να εξυπηρετεί ως δικλείδα ασφαλείας την ηθική ασφάλεια.
RICHARD HUELSENBECK,"DIE GESCHICHTE DES DADAISMUS"
Όπως ήδη κατάλαβες ξε-κίνησα για το μπλόγκ σου(αλλά άφησα κάποια ελάχιστα ίχνη κι εδώ...)
@fpboy:
Μπα,δεν σε πιστεύω...
Σιγά μη φοβήθηκες...
Θα ρετουσαριστούμε όλοι και θα βγούμε έξω...(φωτογράφος δεν είσαι;Ξέρεις από αυτά!)
Καλή εβδομάδα!...:-)))
@roadartist:
Oκνηρές συνήθειες,
που πια δεν μας τρομάζουν...
Φιλιά!...:-**
@takis:
Η...ευγενή συγγένεια που έγραψα παραπάνω,πάει στις κυρίες!Τώρα που το ξαναδιαβάζω,κάποιος μπορεί να νομίσει ότι παίζω με τους φελλούς και τους φαλλούς-γ@μ@ τις παρανοήσεις των σχολίων...γ@μ@...!!!
Μην ανησυχείς,
εννοείται οτι η ευγενή συγγένεια πάει στις κυρίες..εξάλλου ο φαλλός οφείλει να είναι συνδετικός κρίκος..
κατά μία έννοια, τουλάχιστον..
Τα δε παιχνίδια με φελλούς και φαλλούς χρήζουν ιδιαιτέρας προσοχής και εκτίμησης...
ΥΓ Διαβάζοντας την απάντηση σου στην Ερμία...ζαλίστικα!
Προς στιγμή αισθάνθηκα λίγο Ντανταϊστής..
τρόμαξα, είναι σοβαρό γιατρέ μου?
ΥΓ2 Αμ δεν θα εμφανιστεί ο Μr. Di?..
στην ίδια γειτονιά κινείται, του την έχω στημένη!..
ΥΓ3 Μήπως ανεβάσω ποστ για τη Λαιμού ?
@takis-Dada:
Σιγά μην άφηνες ασχολίαστο το σχόλιο του σχολιου μου...:p
Ουδέν σχόλιον για τους φαλλούς των φελλών!(φτου σου...πάλι λάθος έκανα!)
Eίμαι αρκετά αφελής για να σε λέω dadaϊστή(είναι σοβαρό γιατρέ μου;)
Η ζαλάδα ίσως οφείλεται στα γράμματα που γέρνουν,σε συνδυασμό με το...νεαρό της ηλικίας σου!Άλλωστε γερνούν τα μάτια όσο μεγαλώνουμε(που λέει και ο Mr.Di),τα γράμματα γέρνουν κ.λ.π.,κ.λ.π.....:ppp
Δεν ξερω αν θα ποστάρεις για τη Λαιμού-εγώ πάντως σκέπτομαι να κάνω update για την... ακίνητη μονοτονία των συναισθημάτων(χαχαχα)...
Το "α" στερητικόν έχει αγκαλιάσει τις ζωές μας...ή ο εναγκαλισμός είναι πιά διπλός.
Όμως η α-πάθεια είναι η περισσότερο επίφοβη και όχι η ακινησία.
Η α-κινησία απειλείται.
Και ευτυχώς...
@mrs smith:
Ευτυχώς...
Δεν είμαι μόνος
Συνάντησα κι άλλους
Που ταξίδευαν
Χωρίς αποσκευές.
L.COHEN
Όλο ταξιδεύουν οι φίλοι μου
γιατί δεν τους αφήσατε σπιθαμή για σπιθαμή.
Όλοι οι φίλοι μου ζωγραφίζουνε με μαύρο χρώμα
γιατί τους ρημάξατε το κόκκινο
γράφουνε σε συνθηματική γλώσσα
γιατί οι δική σας μόνο για γλύψιμο κάνει.
Οι φίλοι μου είναι μαύρα πουλιά
και σύρματα
στα χέρια σας.Στο λαιμό σας.
Οι φίλοι μου.
K.ΓΩΓΟΥ,φυσικά...
Στον φίλο μου Μάκη,που ταξιδεύει για άλλη μια φορά...
Πανσέληνο σήμερα...
Να υποθέσω ότι αγόρασες το Βιβλίο του Πόθου ????
Περίεργη η Πανσέληνος εχθές...ότι και να της ζητούσες κώφευε κοιτώντας ακίνητη (φαινομενικά, διότι ακινησία στο σύμπαν δεν υπάρχει)
Αυτό το...χωρίς αποσκευές...πάντα με προβλημάτιζε...
@mrs smith:
Σωστά υπέθεσες!!!
Κινείται.Δεν κινείται.
Είναι μακριά,παραμένει κοντά.
Είναι μέσα σε όλα,
και βρίσκεται έξω απ΄όλα.
Ουπάνισαντς
Εμένα με προβλημάτιζαν οι αποσκευές με τα λάθος πράγματα...;)
Μεγάλο το ανθρώπινο ταλέντο στον αυτοσχεδιασμό.
Αυτό που λείπει μπορεί και να το βρείς. Ίσως ανακαλύψεις όμως και ότι δεν το χρειάζεσαι.
Τα λάθος πράματα όμως βαραίνουν...
Υ.Γ. Εξαιρετικό το Βιβλίο :)
@mrs smith:
Μου θύμισες το...it' s always too late!!!
Λες;
Βέβαια πάντα υπάρχει και το... ποτέ δεν είναι αργά!!!,αλλά υποψιάζομαι ότι το τελευταίο είναι μεγάλο παραμύθι!
Καλημέρα:-)))
@mrs smith:
Και κάτι ακόμη...
Το...χωρίς αποσκευές, δεν σημαίνει ότι πρέπει να κουβαλάμε τις αποσκευές των άλλων.Όταν συμβαίνει αυτό,τα πράγματα βαραίνουν και το ταξίδι συνήθως χάνει τον προορισμό του...;)
Δημοσίευση σχολίου