21.12.09

μνήμη "περιορισμένη"...κι όποιος κατάλαβε,κατάλαβε.



"Έζησα με τα παιδιά που ζούσαν στους δρόμους της Νέας Υόρκης, τα ρούχα μου έγιναν κουρέλια...Αλλά δεν χάθηκα εντελώς γιατί σκεφτόμουν ότι έπρεπε να ζήσω για να μιλήσω για όλα αυτά."

Φ.Νταντωνάκη

Σ.Τ.: Μα είναι περίεργο να μη νιώθετε ότι ο κόσμος σας εκτιμά.

Φ.Ν.: Άκουσα, βέβαια, καλά λόγια. Αλλά έχω ανάγκη κι από την υποστήριξη των συναδέλφων μου. Η Μερκούρη ούτε καν με δέχτηκε όταν πήγα να την δω-μου είπε ο θυρωρός να πάω στο περίπτερο να της τηλεφωνήσω...Έκανα τελευταία δύο προσπάθειες, κι οι καλλιτέχνες μου φέρθηκαν με φοβερή σκληρότητα: η μια, όταν ήθελα να κάνω ένα πρόγραμμα στην τηλεόραση και είπα στη Μαρία Φαραντούρη να΄ρθει σαν γκεστ-σταρ, κι εκείνη αρνήθηκε. Η άλλη, όταν συνεργάστηκα με τους "Τερμίτες", και μ΄έριξαν αγρίως...Δεν είμαι πρόθυμη εγώ να βγαίνω να κονταροχτυπιέμαι με τα παιδιά για δόξα ή λεφτά. Εγώ πολεμώ θεριά και με πολεμούν θεριά. Παραπονιέμαι για την πρόχειρη και αναιδή συμπεριφορά που μου δείχνουν οι Έλληνες καλλιτέχνες, για τον άγαρμπο τρόπο που με χειρίζονται την ώρα που εγώ διακινδυνεύω να πω ένα τραγούδι...Μια άλλη φορά με πήρε η γυναίκα του Σαββόπουλου να πάω στην τηλεοπτική τους εκπομπή, κι επειδή αρνήθηκα γιατί είχα ήδη κανονίσει κάτι άλλο, μου είπε μ΄έναν τόνο έπαρσης: "Δεν ξέρετε τι έχουμε κάνει εμείς για σας!" "Απλώς" της είπα "αυτό που έχετε κάνει είναι να γράφει ο Σαββόπουλος τραγούδια τραγικά, και να μην τα ζει ο ίδιος, αλλά εγώ".

Σ.Τ.: Τα τραγούδια του Σαββόπουλου σας αρέσουν;

Φ.Ν.: Είναι κλεμμένα τα περισσότερα. Όταν τα πρωτοάκουσα, νόμιζα ότι ήντουσαν θαυμάσια. Όταν όμως πάντρεψα τις impressions τους και τον τρόπο που ο Σαββόπουλος ζει, κατάλαβα ότι είναι ένας έξυπνος επιχειρηματίας, ο οποίος κορφολογεί τον ενθουσιασμό νέων ανθρώπων και φτιάχνει ωραία συνονθυλέματα. Γι΄αυτό και τα τραγούδια του δεν μένουν, γιατί δεν τα πιστεύει ο ίδιος αληθινά...

Φ. Νταντωνάκη, Αντίο παλιέ κόσμε, Σ.Τσαγκαρουσιάνος

(αφιερωμένο στον Γιώργο)

19 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

μπράβο ρε ουτοπία, νόμιζα πως ήμουν ο μόνος που το άκουγα στο youtube.
φοβερός άνθρωπος αυτή η νταντωνάκη.

πρτφ

Utopia είπε...

Χάρη στον Γιώργο την γνώρισα.
Φοβερός και ο Γιώργος.
Να΄ναι καλά.

aKanonisti είπε...

Φοβερή....
και η πρώτη φορά.. που άκουσα την απόλυτη αλήθεια για τον αλήτη τον Σαββόπουλο....

Μπράβο....
:-)))

Utopia είπε...

Xώσε κι άλλα!!!

aKanonisti είπε...

Δεν αξίζει καν το χώσιμο....
Εδώ τον έφτυσα ζωντανά... και νόμιζε πως βρέχει από την πολλή μαστούρα...

Utopia είπε...

Nα μαντέψω;
μας βαράνε ντέφια,
τραγούδαγε εκείνη τη στιγμή ή το
συννεφούλα συννεφούλα;

:)

aKanonisti είπε...

Εβγαζε λόγο...για το πόσο αγαπάει τους Θεσσαλονικείς... ενώ τους είχε διώξει από το πιο κεντρικό μπαρ.. για να γιορτάσει μόνος του....

:-))))

llachar είπε...

Η ξωτικιά της ελληνικής μουσικής. Ευτυχώ όμως που υπάρχουν και κάποιοι που επιλέγουν να μην ξεχνούν.
Και άλλοι που πούλαγαν επανάσταση δίνουν παράστασεις μνημόσυνα επαναστατικότητας σε κλειστά θέατρα με τους κάποτε ιδεολογικούς του αντιπάλους. Ας είναι..Να σαι καλά που μα θύμησες αυτήν την φωνή και αυτήν την προσωπικότητα.

rose είπε...

oso pio va8ia 8eloun na hosoun kapoious stin li8i toso perissotera eihan na poun


:-)

rose είπε...

koita tora ti me ekanes na anakalipso:


http://www.youtube.com/watch?v=jg4pmRsxKU4

izydoor είπε...

του κάτω κόζμου τα τελώνια
τη λεν τρελή του φεγγαριού

Utopia είπε...

aKanonisti,
Η Ελλάδα που αντιστέκεται...
:)


dirdawuth,
Ο "ξένοιαστος τραβαδούρος" μου τη θύμησε και το αφιέρωμά του για τους εδρομείς του ΄60-
αν και ο ίδιος τάσσεται γενικώς κατά της "περιορισμένης μνήμης".
Περισσότερα
εδώ.

[το πνεύμα των Χριστουγέννων χέρι-χέρι με το πνεύμα του ΄60 και οι πωλήσεις στα ύψη].

Είμαστε η Ντίσνεϊλαντ του Θεού, όπως λέει.
To έχουμε καταλάβει.
Ουάουουουουου...


xouxouxou,
βολικό ακούγεται για τα τελώνια του κόσμου του απάνω.

[κάτσε εκεί που βρίσκεσαι]
:)

Utopia είπε...

rose,
άγγελος που πνιγόταν,

με τόνα πόδι να πατάει στην καθημερινότητα και με το άλλο εκεί που οι άνθρωποι ποτέ δεν συλλαμβάνουν...

Giousurum είπε...

Εγώ δεν πέρασα να τα χώσω στον Σαββόπουλο. Άλωστε τι να πώ? Καλομοίρα στο Ηρώδειο?? Τελοσπάντων. Εγώ πέρασα για Χρόνια Πολλά και μιας και είδα και Φλέρυ να προτείνω το εξής. Ψάξτε το ντοκυμαντερ του e-φίλου Αντώνη Μποσκοϊτη (bosko)
"ΦΛΕΡΥ-ΤΡΕΛΗ ΤΟΥ ΦΕΓΓΑΡΙΟΥ". ΠΡαγματικά αναζητήστε το και δεν θα χάσετε. Δυστυχώς είναι δύσκολο να βρεθεί. Αλλά αξίζει τον κόπο.
(Περισσότερα στο blog του bosko
http://www.bosko-hippydippy.blogspot.com/)

Kαλά να περάσετε!!!

Utopia είπε...

Γιατί,ξεχνιούνται οι φιέστες στο Ολυμπιακό στάδιο,οι περιοδείες στα στρατόπεδα αγκαζέ με τον Βαρβιτσιώτη και τόσα άλλα..."καλλιτεχνικά";

Thanx για το λινκ,Giousurum!
Καλά να περάσεις κι εσύ.

ΑυτοΑνοργάνωση είπε...

φαντάσου, και γω του είχα κάνει τον γαλλικό χαιρετισμό "άντε γαμήσου" είναι αυτό που σηκώνεις το αριστερό χερι σε γροθιά και χτυπάς την κλείδωση του αγώνα εσωτερικά. Σε φάση σε μια συναυλία στο κάστρο της μυτιλήνης παρέα με τον θ.παπακωσταντινου, ο νιονιος κάτι να πεί για τα παιδια τα μαύρα και τον αγώνα και ην επανασταση... Ρε ούστ!
πανέμορφη η νταντωνακη...

Utopia είπε...

Ο Θ.Π. που θεωρεί τον Νιόνιο πιο ολοκληρωμένο μουσικό(και όχι μόνο) από τον Χατζηδάκι (!!!)-
ποιες κλειδώσεις να χτυπήσουμε τώρα;

Τίποτα.Μια είναι η γιορτή ΑυτοΑνοργάνωση:
Α Π Ο Κ Ρ Ι Ε Σ

[κι αυτό δεν είναι δέντρο.Είναι σούβλα]

:)

Σ.Τ.: Η προσωπική ζωή του καλλιτέχνη είναι ένα κριτήριο της αυθεντικότητας του έργου του;

Φ.Ν.: Όχι ακριβώς!Εμένα μ΄ενδιαφέρει αν αυτά που δημιουργεί ανταποκρίνονται σ΄αυτό που είναι...Στις μελαγχολικές στιγμές του Μάνου π.χ."πιάνεις" τη δύσκολη ατμόσφαιρα της ζωής του,την ατμόσφαιρα του χαρακτήρα του...Στις φιλόδοξες,μεγάλες εικόνες του Σαββόπουλου "πιάνεις" το ψεύτισμα,την απάτη.Κι αυτό το κοινό το νιώθει.


[από το ίδιο βιβλίο]

@
καρντιά μου,
πού είσαι να μας γράψεις για το Εσκί Σεχίρ;

:)))

κοκκινη κισσα είπε...

"εγώ πολεμώ θεριά και με πολεμούν θεριά" απόλυτος αυτοπροσδιορισμός.
συγκλονιστική παρουσία.πώς να αντιπαρέλθει μεσα σε τόσες μύγες???

χρόνια πολλά!!!

Utopia είπε...

Όταν φτιάχνεις ένα μύθο,καταστρέφεις έναν άνθρωπο,
είχε πει.
Γεμίσαμε μύθους(και μύγες).

Χρόνια πολλά και σε σένα,κοκκινη κισσα!