23.5.23

αλλάζει σχήμα συνεχώς το σύννεφο. καράβι γίνεται, βάζει φωτιά στα μάτια μας ο ήλιος και το καίει. σαλτάρουμε εκεί που αυτό βυθίζεται. πόσες φωνές ακούμε "πέσαμε απ΄τα σύννεφα¨, πόσες φορές μαζί του έχουνε σαλπάρει.

11.4.23

🌙

μόνη της χτίζει
η απουσία νύχτα
το ερείπιο  

8.3.23

AN OI ΣΚΛΑΒΕΣ

                 Αν όλες οι σκλάβες
               σε όλους τους πίνακες
               σε όλα τα μουσεία σε όλες τις πρωτεύουσες της Ευρώπης
               σηκώνονταν και έφευγαν,
               θ΄άφηναν μια μεγάλη τρύπα στον τοίχο 
               και τους ανθρώπους που θ΄ατένιζαν μέσα της
               θα τους ρούφαγε η Ασία και η Αφρική
               μέχρι ολόκληρη η χερσόνησος της Ευρώπης
               να εξαφανιστεί ανάμεσα σ΄αυτούς τους δύο μεγάλους
               γλουτούς του κόσμου  
MOHJA KAHF, 
IF THE ODALISQUES,
1994

5.3.23

[βαστούν ακόμα]

αιχμάλωτοι του χρόνου
κυρίαρχοι της στιγμής
μικροί αποχαιρετισμοί
η γραμμή της ζωής τους
μεγάλη

16.2.23

πριν ακόμα δούμε ή ακούσουμε κάτι, υπάρχει ήδη μια έτοιμη εικόνα γι΄αυτό 

5.1.23

2023(του λαγού)

 αλλάζουν όλα
με το χρόνο
στο χρόνο
παραμένουν ίδια
οι ευχές ανθίζουν
με τις πράξεις
μαραίνονται τα λόγια
τα πόδια μας
βγάζουν φτερά
με αλυσίδες
κόβουν βόλτες
στο σκοτάδι
ό,τι γυαλίζει
δεν είναι χρυσός
ψάχνει ο λαγός
της Αλίκης τη σκιά
προς τα κει που πάμε 
τίποτα δεν έρχεται

18.12.22

🦉

όσο πιο πολύ μιλάς για τους άλλους,
τόσo πιο πολλά μαθαίνω για σένα