Έξω απ’ την πόρτα του σπιτιού μου
ένας αστερίας μου έφραξε τον δρόμο:
«Μα εδώ είναι θάλασσα».
Αλήθεια,
αλλιώς γιατί είχε τόσο αλάτι το ψωμί μου
κι ο θόρυβος του ποτηριού μου τι ήταν
παρά άμπωτη και πλημμυρίδα.
Βρήκα το μήνυμα μες στη μποτίλια του ουίσκι,
ύστερα είδα το ναυάγιο
όπου φυτρώναν κιόλας φύκια στο κρεβάτι μου.
Τι άλλο έμενε;
έβγαλα από την καμινάδα αυτή τη σημαδούρα
κι απ’ το παράθυρό μου μια κίτρινη σημαία
που σήμαινε πανούκλα.
Δύο μέρες οι γλάροι ξεκόβαν κατά δω
σαν δύτες άπληστοι στη βυθισμένη λεία.
Την τρίτη έλπιζα ακόμη,
αλλά ο αστερίας ξαναμίλησε:
«Λίγη αξιοπρέπεια επιτέλους».
Σωστά.
Αφού μου είχε μείνει να πνιγώ.
Erich Fried
13 σχόλια:
Ή ο μόνος τρόπος να νιώσουμε...
είναι να μας κοπεί η αναπνοή....
:-)))
Προλαβαίνεις να δεις αυτό εδώ;
Αν χρειαστεί θα κάνουμε και 2000 προσαγωγές!
Όποιος φοβάται φοβίζει.
..Kαι ειπεν ο Χρυσοχοιδης ''αν χρειαστει θα μπουμε και στη θεση του Καιν,να δουμε πως ''την ειδε''και την ''εκατσε'' σ'αυτον τον αλλον,ετσι,για θεωρητικους-προληπτικους λογους..να διερευνησουμε,εν τελει,τι φοβηθηκε ο Καιν απο την..θλιψη αυτουνου του..θλιμμενου..(γενικωτερα περι προληψεων)..
Που πήγε η ελευθερία;
Στους τέσσερις ανέμους
Κι η δημοκρατία;
Κατά διαβόλου και στη φυλακή
OI ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ
[Ε.F.]
Ο Χρυσοχοΐδης εκτός από αυτάρεσκος,είναι και προληπτικός;ρώτησε ο Κάϊν τον vagos.
..''προσπαθει να προλαβει την ιστορικη πραξη'',απαντησε ο vagos και συνεχισε,''κατι,που σημαινει,πως θελει να τρεξει γρηγοροτερα απ'τον χρονο,κλασσικη αμερικανοφλωραντζα δηλ.η μαλλον αμερικανοεβραιος,πριγκηψ,αστα να πανε''..
Ο πρίγκιπας είναι στην πραγματικότητα το τέρας,όσο κι αν εξαγνίζεται τελετουργικά από τα ΜΜΕ.
Αμερικανοεβραίος;
ανατρίχιασε σύγκορμος ο Κάϊν και κοίταξε ξανά να δει τι είδους πλάσμα θα μπορούσε να κρύβεται πίσω από την ομιχλώδη παρουσία του vagos.
[η εξατομίκευση της ενοχής εξασφαλίζει την τάξη και την ηρεμία,διάβασε κάπου τελευταία,άστα να πάνε,ταίριαζε γάντι στην περίπτωσή του]
..''δεν εχει καμμια σχεση μ'αυτο που σε φοβιζε παντα,Καιν..στις μερες μας αυτη η αναφορα,δεν εχει τον φορτο ενος βιολογικου προσδιορισμου,κανεις δεν ειναι ικανωτερος του αλλου,οπως τοσο πολυ εσυ βιαζεσαι να συμπεραινεις σε βαρος του αδελφου σου αλλα τον φορτο μιας προιουσας εκτιμησης που εξαγεται κατα κορον και που θελει να ''προηγηθει του ιστορικου γιγνεσθαι''να μπει στη ''θεση του ανθρωπου και της φυσης'' πριν απο καθε φυσικο η κοινωνικο φαινομενο και να το ''εκπροσωπησει''ψαχνοντας συνενοχους και σηματοδοτοντας καθε ζωντανη φυση..Αυτο δηλ. που εκανες εσυ στην ''δικη του θεση''με μια διαφορα ομως:..ενω εσυ,αφεθηκες στην λαχταρα που σε ηθελε ναχεις περισσοτερα απο δυο ματια εγινες παντεποπτης,ενω αυτος,στηριχτηκε μοναχα στα δυο του ματια κι εγινε το θυμα σου..αυτος,δεν αφεθηκε στην ιδια λαχταρα και θλιβονταν γι'αυτο που δεν εβλεπες εσυ με τοσα ματια,πως δηλ,γινοσουν δουλος της ψευδαισθησης σου..φονος,σημαινει,θελω να μπω στη θεση του αλλου για να ''μιλησω στ'ονομα του''..θα το δεις να συμβαινει πολλες φορες μεχρι να καταλαβεις,απο δω που εισαι,τι πραγματικα σημαινε ο Αβελ και τι αυτο που βλεπεις αναποδογυριζοντας το κυαλι της τεχνολογιας σου,ως 'Αμερικανοεβραισμο'..Καιν,ησουν ο πρωτος παγκοσμιος εθνικιστης αλλα μπορει και να μην σημαινει αυτο τιποτε για σενα,μπορεις ομως να βοηθηθεις παρατηρωντας 'ποσο ο χρονος τρεχει επικινδυνα' για οσους τον ορεγονται για να τον ξεπερασουν..μιλωντας για ενα 'νεο ρεαλισμο των ανθρωπινων σχεσεων',θελουν κι αυτοι να μιλησουν στη 'θεση των ανθρωπων'δηλ,να βρουν ενα τροπο να τους σκοτωσουν..φοβουνται τους ανθρωπους οσοι σε θαυμασαν Καιν..''
"Der Praventivschlag".
blalala:)
Και ο Άβελ -τούτο θα το αναγνώριζε ακόμη και ο Αβερέλ -τη "θέση του άλλου" με αποκλειστικότητα ήθελε, εξού και η μάχη για την αγάπη ενός Θεού.
Μποϋκοτάζ στις θυσίες τώρα!
Ξέρεις πόσες πολιτικές καριέρες χτίζονται πάνω στις θυσίες,the Idiot Mouflon;
[για τα υπόλοιπα,
αργότερα].
όποιος επιτίθεται στον άλλο απροειδοποίητα, αυτός έχει πάντα το πλεονέκτημα,emma...
μα εγώ πρέπει αυτόν να αιφνιδιάσω.
Κατά τ΄άλλα κάποιες/οι,περνούν νύχτες μαγικές με το τέρας.(βλέπεις υποσχέθηκαν να μην το δουν ποτέ).
Μα δεν λογάριασαν καλά.
[τα χαιρετίσματά μου]
:)
φοβουνται τους ανθρωπους οσοι σε θαυμασαν Καιν..'',
είναι κι αυτό ένα σημάδι-
μετάνιωσα που ξανακοίταξα vagos,
τώρα πια ξέρω, γιατί σφάλλω και σε αποκαλώ έτσι.
Die Kristallnacht.
Ποια Κρισταλνάχτ;
Η νύχτα του Κρυστάλλη θες να πεις.[εμφανίστηκε πάλι χτες στον Σπίνο]
Δημοσίευση σχολίου