ακόμα και η παρωδία θέλει *τέχνη*

Όλοι εμφανίζονται όταν έρθει η σειρά τους πιάνουν το κέντρο κι αρχίζει το γύρισμα ψοφάει ο κόσμος να τους δει σχεδόν δεν χρειάζεται σκηνικό ούτε φωτιστικά εφέ και τέτοια χωρίς να ξέρουν λέξη πλησιάζουν περνούν κι απομακρύνονται μη ξεχνάμε πως είμαστε στη χώρα της περιπέτειας για όλα τα γούστα κανείς δεν ξέρει ποιος θα΄ναι ο τυχερός πολύ δυνατό φως και φαίνονται όλα εδώ ένα χέρι εκεί ένα όνειρο που κάποιος άλλος ονειρεύτηκε μια χαμένη παράσταση αόρατος θίασος εφιάλτες τη νύχτα κεντάει και το χέρι του καίγεται ωραία όλα αυτά αλλά και λοιπόν; να δεις κάτι στην τηλεόραση να που αισθάνεσαι κιόλας καλύτερα γέμισε νερά η οθόνη πιράνχας ανακατασκευάζουν τον κόσμο σύμφωνα με το όραμά τους τα μάτια σου άρχισαν να κοκκινίζουν Σόμπολο τρώνε θαρρείς πως έχουνε χορτάσει αρκετά;Πάμε; έξω είναι άνοιξη δε πα να όργωσες τον κόσμο δεν θα γυρίσεις πίσω ποτέ εκεί που ήσουν έμεινες με ό,τι απόμεινε από σένα.